Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
4e de cinq parties
Note [a]
Pages 47‑48, gvillelmi de henaut clypeus.
Hepati sanguinis generandi of-
ficium tribuit. (Nec frustra etiam
commemorabo illud morbi non
ignotum genus, quod oues mani-
festum est contrahere ex comesto
ranunculo flammeo, vulgò à pa
storibus nuncupato gallico vo-
bulo {a} de la douue. In illis scilicet
———
reperitur iecur omne infectum,
et corruptum sæpe vesiculis innu-
meris aqua refertis vndique ple-
num, semper autem animalcu-
lis, siue bestiolis soleæ piscis si-
militudinem referentibus sca-
tens, à quibus dum gregatim in
eo generantur, inficitur, corro-
ditur, totumque tandem ali-
quando absumitur ; cuius pu-
tredinis semina in illius visceris
partibus venæ portæ ramos ful-
cientibus primùm expromuntur,
et expullulant, propter, ni fal-
lor, venenati et erodentis chyli
aduentum ; nec mirum, si lanij et
opiliones ex quarundam oculo-
rum venarum subsidentia (labe-
facta ob iecoris atoniam hæma-
tosi) oues hac labe conspurcatas
ominentur, et tamen huiusmo-
di lues nullum deprehendi-
tur perculiare cordi detrimen-
- Sic pour : vocabulo (errata).
"Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la
licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.