Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
5e et dernière partie

Note [a]

Pages 64‑65, gvillelmi de henaut clypeus.

Audiamus (Alteram au-
tem chyli partem magis sci-
licet aquosam, et liquidam contendo itine-
ribus, à me superiùs indicatis, il-
lapsam in cor tandem induci, non
quidem vt eius operatione faces-
sat in sanguinem (quia id munus
ad solum iecur pertinere dicimus)
sed vt simul cum sanguine vitalis
facultatis sigillum fœcunda cor-
dis et mira irradiatione commu-
nicatum, subinde referat, ad fri-
gidiores, et humidiores corpo-

———

ris partes contemperata nutritio-
ne vegetandas, quibus certè non
dubitandum, quin congruum, fa-
miliare et ευπροσφυτον, hoc alimen-
tum natura dicauerit. {a}) Hæc opi-
nionis supposita nouitas Pecque-
to non arridebit. Nam si natura
voluisset partes humidiores, atque
frigidiores chylo nutrire, vt frigi-
diore, et humidiore pabulo, certè
conuenientiùs hunc ad hepar de-
tulisset, quàm ad cor ; illud enim
eo minore calore præditum est.
Præterea sequeretur quòd hepar
non esset principium officiale, seu
vniversale hæmatoseos, contra
opinionem, quam deffendit ; nam
saltem sanguinem ad frigidiores,
et humidiores partes nutriendas
non conficeret : sequeretur etiam
quòd partes corporis aliquæ non
nutrirentur sanguine, quod ab-
surdum est. Nam omnes fiunt è


  1. Sic pour : deposuerit (source citée).


Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. – Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
5e et dernière partie, note a.

Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1045&cln=a

(Consulté le 10/12/2025)

Licence Creative Commons "Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.