Page 4, thomæ bartholini de lacteis thoracicis historia anatomica.

cujusqve modulo distribuat. Debemus seculis scientiam,
et posteris sapientiâ fortassis illustrioribus meritò invide-
mus, qvia necdum universam à nobis exhaustam natu-
ram haud ignoramus et seriò dolemus. Multum restat
operis, multumqve restabit, nec ulli nato post mille sæcula
præcludetur occasio aliqvid adhuc adjiiciendi. Nulla ta-
men unqvam ætas aut inveniendis naturæ arcanis felici-
or, aut indagandis curiosior hác nostrâ illuxit, cujus felici-
tatem cœlo referimus acceptam et oculatis scrutantium
manibus. Vix umbram ex antiqvis servamus, qvos non
tam seqviumur qvod naturæ instituta aut æterna placita
adinvenerint, qvam qvia ætate præcesserunt. Multum
egerunt illi, sed tantum abest peregerint omnia, ut ignora-
rint potius infinita, qvum maxima pars illorum qvæ sci-
verunt, minima sit pars illorum qvæ seqventium tempo-
rum nos docuit industria. Nolo in venerandæ antiqvita-
tis invidiam singula per partes repetere, nec in sexcentis
observationibus tædioso sermone jam nunc immora-
bor : nuperrimum chyli vas ejusqve per corpus progres-
sum, qvo nihil unqvam aut naturæ consultius, aut utilius
nobis in lucem prodiit, certissimæ ex cadaveribus huma-
nis brutisqve experientiæ ductum seqvutus, aggrediar.

Summa rei circa distributionem alimentorum ver-
satur. Alimenta in ore prævia per dentes masticatio-
ne præparari primum, omnibus est in confesso : eadem
masticata per œsophagum in ventriculi capacitatem de-
trudi, nemo est qvi ambigat. In ventriculo concoqvi, et