Page 52, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
3. Ad Pecquetianos.

Nam qui famam suam non tuetur, æquè in vi-
tio est, ac si patriam, et parentes desereret. Vnus-
quisque famam suam defendere tenetur, In sacra
Scriptura : Iurisconsulti pro crudeli habent, qui
suam famam negligit. Verùm qui famosos libel-
los ficto vel alieno nomine scribunt, id faciunt
præ pudore scriptionis falsæ, et insolentis, vel
metu infamiæ, et reprehensionis : sed qui vera
scribit, et loquitur, nihil metuit, suæ scriptio-
nis testem habet veritatem, et conscientiam.

————— hic murus aheneus esto,
Nil conscire sibi, nullâ pallescere culpâ.

Et intrepidè proclamabit :

Me me adsum qui feci, in me conuertite ferrum.

Hoc genus scribendi antiquis Imperatoribus
improbatum fuit, et à recentioribus, vt Carolo v.
seuerissimis pœnis interdictum. Vlpianus inte-
stabilem esse de lege Authorem, vel Editorem
libelli famosi pronunciauit. Quod antea nota-
uerat Horatius.

Pœnáque lata fuit, quæ nollet carmine quemquam
Describi ————

Ideóque Augustus Imperator referente Dio-
ne Cassio, lib. 56 famosorum libellorum, quos
ad traducendos homines à quibusdam conscri-
bi acceperat, conquisitionem fieri iussit, reper-
tos in Vrbe ab Ædilibus extra vrbem, à singulo-
rum locorum præfectis comburi mandauit, et in
quosdam eorum authores animaduerti.

Hyginus Thalassius scribens ad Iatrophilum
Pecquetianum : (Sunt illi duo Medici Parisienses,
fautores et approbatores libri de Venis Lacteis :
nolunt proprio nomine innotescere, atque sub