Page 42, Ioan. Pecqueti Diepæi Dissertatio anatomica de circulatione sanguinis et chyli motu.

restagnantis inevitabilem corruptelam. Exundat
equidem per universam corporis molem ex Arteria-
rum claustris errabundus Sanguis ; hoc animalis in-
crementum denotat, hoc frontis erubescentis indi-
cat pudor, hoc circum-ardentium tumorum phlogô-
sis ; ut et id genus pathemata demonstrant, evanido
statim post phlebotomiam vestigio repallescentia.

At sola tamen venarum, si restringantur ultra suffe-
cturam refluxuro capacitatem, angustia Sanguinem
sistit ; ínque morâ, si longior fuerit, qui successurus
est, retentæ fæcis mixturâ conspurcatur, et in varios
tum demum, pro noxiâ dominantium humorum di-
versitate, morbos dissolvitur. Ita dum effervescit ca-
lor vehementiùs, in Phlegmonem Sanguis accendi-
tur : uberius serum, nisi aut exhauserit sudor, aut
transpiratio exhalaverit, in Hydropem videas excre-
scere, vel diffundi nonnunquam in Rheumatismum ;
putrescere pituitam in Oedema ; ebullire bilem in
Erysipelas ; et in Scirrum melancholiam conden-
sari.

Hinc et Pleuritidem etiam Sanguinem ipsum
concrescere ; nempè cùm subitum invadit interiora
frigus, vehementiorem anhelantis æstum intempe-
stivè repercutit, et, constrictis repentino algore ve-
narum intercostalium canalibus, vix sufficientes jam
refluxuro Sanguini, qui tum crebriori Systoles Ar-
reriarúmque motu aggeritur, alveos coarctat, si-
dentémque diutiùs eundem, qui effusus inerrat car-
nibus, demum nisi phlebotomia succurrat in sa-
niem cogit.