Pages 42‑43, gvillelmi de henaut clypeus.

sustineat, arguet illico ideo
iecur hominis omnium eiusdem
molis animalium iecore maius
esse, quòd exquisita magis bilis
in hominis, quàm aliorum anima-
lium hepate secretio fieri de-
beat ; cùm homo sit omnium
animalium temperatissimum, et
copiosissimo sanguine per huius
visceris parenchyma transcolan-
do abundet ; cùm etiam spi-
ritus animales è temperato ad-
modum sanguine, vt rationi
seruiant, fieri debeant. Nec facit
contra Pecquetum, quòd quan-
doque animalium, quàm hominis
patens magis sit bilis vesicula ;
cùm enim homo sit ipsis longè
temperatior, ideo citiùs ipsis hanc
bilem excernit ; vnde etiam fre-
quentiùs ei, quam ipsis aluus sol-
uitur. Bartholini quam affert au-
thoritas facit contra se ; si enim

———

in timidis, frigidis, et gulosis a-
nimalibus maius sit iecur, vt ca-
lor cordis augescat, aduersus ip-
sum minùs obscurè euincit Pec-
quetus cor esse potius sanguinis
officinam. Vt vt sit ad explo-
dendam nouam doctrinam ipsa
experientia fultam, parum facit
authoris effatum, quem latuit
experientia ipsa, quique nihil a-
pertè super ea re asseuerat.
    Coniicit telum imbelle et sine
ictu. (Præterea quo spectat ad
colorem, flauescenti potius tinge-
retur, quàm rubicundo (qualis
tamen in hepate sano cernitur)
cùm, vt ex Pecqueto loquar, si-
cut tinctores assolent iisdem co-
lorum notis, circa quos operan-
tur, manus inficere, ita omne
colum contractum transeundo,
excrementi, quod excernitur,