Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
4e de cinq parties

Note [i]

Pages 63‑64, gvillelmi de henaut clypeus.

indaganti facile patebit, id omni-
no ex mutuo chyli sanguinisque
occursu, et eorum reciproca ad-
mixtione contingere. Non secus
ac vbi primùm ramos axillares,
aut subclauios chylus subintra-
uit, nulla potest illico sui specie
distingui, illum enim ait ipse Pec-
quetus, ex primo cum sanguine
commercio rubescere, quemad-
modum aqua vino infusa vincen-
te albedinem rubore vini spe-
ciem coloremque induit.) Sed
nodum, quem nexuit, non soluit.
Lac, serum, bilis vtraque priùs
cum sanguine venas traiiciunt, et
diarrhœis, mensibus, lochiis, vo-
mitu, perirrhœa impermixta, nec
rubra foràs erumpunt ; cur igitur
decolor esset chylus in venis me-
saraicis ? saltem extrema earum
ora, in quibus nondum sit con-
fusio, deberent albescere ; quia

———

qui appellit chylus nondum mix-
tus est ; priùs enim est illuc
appellere, quàm misceri. Dum
aqua vino affunditur, non statim
rubore tingitur, sed ad aliquod
tempus in vase diuersa videtur
materia, donec vtriusque exquisi-
ta confusio fiat.
    Destruit, ædificat, mutat qua-
drata rotundis.


Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. – Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
4e de cinq parties, note i.

Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1044&cln=i

(Consulté le 11/12/2025)

Licence Creative Commons "Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.