Note [k]
Page 239, brevis destructio responsionis riolani, auctore hygino thalassio.
clarè discussit Riolanus doctâ quadam thesi in scholis
propositâ, quæ exstat in anthroprograph. libro de cir-
cul. sang. pag. 543. nunc mihi perfacile erit eandem
calumniam à lacteis thoracicis propulsare. Ostendi
in capite superiori in solutione primi argumenti, me-
diam fermè chyli partem per vulgatas mesaraicas in
hepar asportari, atque ab eo in sanguinem converti,
ac bile excrementitiâ repurgari. Quæ quidem parti-
ta chyli anadosis optimè subsistit cum canalibus Pec-
quetianis, et cum lymphaticis vasis Bartholini, nec
tamen hepar bustuarium reputat, nec ejus vivi et re-
gnantis exequias ducit. Scripsit Plinius lib. 7. cap. 52.
quosdam elatos è feretro atque è rogo revixisse ? hæc
est conditio mortalium, inquit, ad has et ejusmodi
occasiones fortunæ gignimur uti de homine ne mor-
ti quidem debeat credi. Sic, Charissime Iatrophile,
surget è rogo, depulsâ à Pecquetianis invidiâ, et se-
ditionis suspicione, vivetque, et adhuc suo tot sæcu-
lorum principatu gaudebit hepar post fata superstes.Absint inani funere næniæ,
Luctusque turpes, et querimoniæ ;
Compesce clamorem, ac sepulcri
Mitte supervacuos honores. {a}Nunquam cadet princeps œconomiæ naturalis vi-
scus suo jure ac potestate conficiendi sanguinis,
semper erit facultatis naturalis sedes, semper αιμα-
τωσεως officina, quæ incolumi hepate salva est, eo-
dem vitiato læditur. Sanum hepar fons est gratiosi
vaporis ικμαλεον, salutari humore partes perfundit,
iisque ευχροιαν et nitorem conciliat : Gelidum verò
fundit aquas rosei vice sanguinis, ut hepatis consti-
- Note marginale : Horat. l. 2. carmin.
"Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la
licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.