Page 178, ad ioan. pecquetum doct. med. monspeliensem gratulatoriæ epistolæ.

plenè absolvere. Contrà, maledicentiæ arte, ea quæ ab aliis
inventa sunt turpiter incessere velle, nullo quidem castigandi,
sed ea quæ à peritis pervestigata sunt apud imperitos calum-
niandi studio, id profectò non scientiæ optabilis negotium vi-
detur esse, sed aut (malignæ) naturæ, aut ignorantiæ argu-
mentum. Solos enim imperitos artis hoc factum docet, qui
ambitiosè quidem contendunt (quamvis maliciei non respon-
deant eorum vires) ut aliorum præclara opera calumnientur ;
vel, si illa vitiosa fuerint, ad reprehnedum se conver-
tant.

Quidquid sit, ignoscendum arbitror seni de re lite-
raria non malè merito, qui floribus ex disciplinis hu-
manioribus operâ laudandâ decerptis Anatomiam
suam respersit, atque adeo trita et vulgaria elegantis-
simo convestivit ornatu, imò et ad praxin non sper-
nendâ curâ revocavit. Bene dictum olim, Neminem
mortalium omnibus horis sapere ; et in illâ longævi-
tate viri tandiu libris intenti multò magis mirandum
fuisset, si nulla excidissent {a} condonanda, quàm si non-
nulla scripserit quibus abstinere debuisset. Cur enim
antequam manum calamo admoveret ætatis utens
privilegio, et jure professorio, non te philiatrum ro-
gavit ut privatim, quod neutiquam detrectasses, imò
quod ultrò sæpius obtulisti, venas illas lacteas thora-
cicas, de quibus erat controversia, ostenderes. Cur
temerè adeo damnata opinio tanquam erronea, per-
niciosa, ac detestabilis paradoxi plena, quæ peritâ
Anatomici manu et oculis tantùm non cæcutienti-
bus indiget ut confirmetur ; et de qua auguror nemi-
nem deinceps qui expertus fuerit dubitaturum. Sed
hæc sunt vitia senectutis emeritæ, non solùm ut quæ
didicit aliâ ætate nolit perdenda fateri, verùm et à

---

1. Sic pour : exscidissent.

---