Page 28, Ioan. Pecqueti Diepæi Dissertatio anatomica de circulatione sanguinis et chyli motu.

lum ad Cordis Systolas, ex eâdem apertâ, erumpen-
tis cruroris scaturigine

Facto Arteriarum examine libuit etiam in Cava
Sanguinis decursum contemplari : Hanc iisdem in lo-
cis similiter involucris expeditam (liberâ, quæ comes
est, Arteriâ) constrinxi ; sed, effectu superiori pror-
sus contrario, Cor versùs concidit, turgescente,
qui aliorsùm ad extrema vergit, alveolo. Tum vul-
nerata quà flaccescebat, nullum sanginem emisit,
quanto vix tota cruralis tergoris capacitas suffecisset.

Ergo, inquam, ut à corde per Arterias diffunditur
Sanguis, per venarum ramusculos in Cavam redux,
intra cordis ipsius ventriculos denuò colligitur.

At ne cui veniret in dubium exilientem è venis
Sanguinem, ab Arteriis consortibus in easdem venas
successisse ; cruralem quà turgebat venam findo, sca-
turivit alacriter Sanguis ; tum ligo comitem Arte-
riam, mirùm ! extincto prorsùs impetu Sanguis veno-
sus guttatim primum exstillans, demùm penitus flu-
xum compescuit : At relaxatæ libertas Arteriæ fluo-
rem renovavit, et iterum ex venâ pari vigore Sanguis
erumpens demonstravit Arteriarum cum Venis com-
mercium.

Nec te turbet rariùs quidem, sed tamen nonnun-
quam cis vinculum nempe cor versus eveniens è ve-
nâ, quà tum certè flaccidior est, Sanguinis effugium ;
hunc in Cavam effundunt ejusdem quaqua versum
sparsæ propagines, nec dicenti crede sed experto.

Operabar, ut dixi, quadam die, ligatamque cruris
venam utrinque vulneraveram ; Ecce non solum trans
vinculum Sanguis erupit, sed et eundem versum cor,