Texte : Jean ii Riolan
Responsiones duæ (1655),
1. Préface au lecteur, note h.
Transcription

Page 10, Ioannis Riolani Responsiones duæ.

sputauit. Pecasset Socrates contra Phi-
losophiam Moralem, quam pluribus an-
nis profitebatur, ante obitum (abdicatâ
Philosophiâ naturali,) si senilem æta-
tem, vitium et dedecus vitæ humanæ
appellasset, quam Deus tanquam singu-
lare præmium, viris probis pollicetur.

Omnibus istis articulis commemora-
tis, quos exaggerant et amplificant Do-
ctores duo Parisienses, responsionem am-
pliorem inueniet Lector in tribus primis
capitibus famosi libelli contra Riolanum
, et
facilè agnoscet tres istos canes rabiosos
inter se communicasse de ista scriptione
virulenta. Pecquetus minatur Riolano
sermonis confossorij stylum, quod est instru-
mentum Sicarij formidabile : nunc au-
tem blandioribus verbis vult eum de-
mulcere, (Sic Tyrintius Cerberum traxit
miti edulio
 :) qualia sunt Riolani maledi-
cum Opus, Procacia, mordacitas, Vellica-
tor, Polyphema, iracundia, loquutuleius, se-
nex, Capularis, miseratur insaniam cum ul-
ciscitur ictus, Riolaneæ turpitudinis rusticitas,
miserabile ratiocinij fatiscentis iudicium, 
{a} cu-
ius oculis immedicabilem et senij annositas,
et liuoris pertinacia induxit caliginem. Mi-
seret ipsum tam lamentabilem in eo ratiocinij


  1. Sic pour : indicium.

Imprimer cette note
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. – Texte : Jean ii Riolan
Responsiones duæ (1655),
1. Préface au lecteur, note h.

Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1050&cln=h

(Consulté le 08/12/2025)

Licence Creative Commons