Page 128, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655). 2. Ad Pecquetianos.
nerunt, ac primum improbabiles visa sunt indocili
turbæ, sed mirum est Principem doctrinæ virum, de
Naturæ vi ac maiestate nondum persuasum, illarum
veritatem, quia nouam dirâ imprecatione, vt Atlan-
tes orientem Solem solebant contuitum fuisse. Prin-
cipium capitis ex Riolano depromptum est : In-
docilem turbam, Doctos viros vocat, qui ne-
gant vsum Venarum Lactearum Thoracicarum :
Similes credit Atlantibus, qui Orienti Soli im-
precabantur. Repone Apharantes. Riolani con-
uitiis incessiuit, mox exprobans Pecqueto malum
inuenti sui vsum ; quod verum esse adhuc susti-
neo. Nerui sapientiæ sunt, nihil temere credere,
inquiebat Epicharmus : Qui leuis est corde, facilè
credit, et reprobabitur, ait Apostolus. {a} Difficile est
dare verba Seni.
Page 230. Vbi suam ignorantiam ingenuè fa-
tetur Riolanus, cur vult Juuenis {b} seniore Magistro
plus sapere ? Nihil ex te quæro, nec à tuo socio :
Attamen audacter proposuisti Cor ex Chylo
sanguinem effingere, ita et dimidium Chylum
tenuiorem in sanguinem purissimum conuerte-
re asseueras. Addis : quamuis nobis omnino igno-
tus foret Lactearum Thoracicarum vsus et inser-
tio, {c} non ideo negari aut in dubium reuocari posset
earum existentia. Quod admittit Riolanus, non
vsum à Pecqueto eiúsque Discipulis assignatum.
Iuuenis iste Doctor inuitat Riolanum ad expli-
cationem quarundam rerum, quas putat inextri-
cabiles : quis sit vsus næuorum, qui in extima
cute efflorescunt : quis pilorum in certis parti-
bus : quis vsus papillarum in viris ? Vno verbo
respondeo : Earum rerum leuissimarum explica-
- Sic pour : Ecclesiaticus (source citée).
- Sic pour : Juvenes (source citée et syntaxe).
- Sic pour : inseertionis finem (source citée et cohérence du propos).
|