Page 134, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
2. Ad Pecquetianos.

titur, non amplius Iecur sanguinem generabit,
nulla erit facultas naturalis, nulli spiritus natu-
rales, qui suppeditant materiam spiritibus Cor-
dis. Reliquæ partes nutritiæ non ampliùs pen-
debunt ab ipso Hepate, ratione suæ functionis,
neque lien, neque renes, neque genitales partes,
cùm sit magna syntimoria principiorum, et eo-
rum, quæ ab his dependent in magno sanguinis
profluuio. Ridicula erit ναυποσις {a} Hepatis et Ve-
narum adeo celebrata ab Hippocrate et Galeno.
Neque amplius admouendæ erunt cucurbitulæ
Hepati doctrina Hippocratis : Neque Hepar
roborandum erit, dum ατονια laborabit. Neque
in hydrope, refrigerando vel calefaciendo He-
pati, eique roborando studendum erit, si solum
Cor sanguificat : Vitia sanguinis pendebunt à
prima hæmatosi in Corde factæ ; {b} non autem in
Arteriis et Venis ab excursu sanguinis. Iuuenis
iste Doctor, ex partitione Chyli in crassum, et te-
nuem, id est Hepaticum et Cardiacum, existi-
mat conseruare nostræ artis integritatem, imò
magnam lucem attulisse Circulationi sanguinis
Harueianæ, et sic se absoluit ab explicatione
morborum, quos enumerat Riolanus.

Pag. 243. Seipsum decipit Riolanus, cùm pu-
tat in eadem non esse sententia Pecquetianorum ca-
nalium fautores, qui tamen et chylum ab Hepate
admitti statuunt, et easdem Hepatis faculltates
et functiones.

Impudenter mentiris, nam tuus Socius Pec-
queti sententiam in secunda Editione suæ Epistolæ
confirmauit : et tu in tua Epistola secunda. Do-
cuit Pecquetus, quod Principij vnitas Aristoteli

---

1. Ou bien ναυτιοσις, mais formes inexistantes en grec.

2. Sic pour : factâ (errata).

---