Page 138, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655). 2. Ad Pecquetianos.
bo labore, et continuato studio excolui et exer-
cui ; Zelotes sum veritatis, et possum iure Ze-
lotico animaduertere in eos, qui errant in Me-
dicina. Propterea tibi turpe et ignominosium,
probris et conuitiis Riolanum proscindere et
insectari. Id fecisti vt famam aliquam tibi com-
parares, post ductam vxorem, emptum mulum,
quo per Vrbem superbè veheris, verè Mulo-
Medicus.
Deerat tibi percelebris Athleta, cum quo pu-
gnares : eum inuenisti in Riolano, quem cola-
phisas et consputas : et postea salutas honori-
ficè, Aue Rabi, dum eius laudes admirabiles
prædicas. Quid hoc significat, nisi proditionem,
perfidiam, vel excusationem iniuriarum, ne Rea
tot scelerum tua venerabilis Iansenistica digni-
tas, sed à Summo Pontifice Romano Innocen-
tio X. damnata, reputetur.
Si pudor aliquis in fronte superesset, de ista
Apologia Pecquetiana, falsissima et impudentis-
sima, erubescere deberes, et ab eo reposcere mer-
cedem tuo nomini et labori conuenientem, imò
maiorem, quàm Pecquetus suo Alethophilo dedit.
Tibi fauet Epigramma Martialis, lib. 8. Epigr. 17.
de Sexto causidico, prauam causam defendente.
Egi, Sexte, tuam, pactus duo millia, causam,
Misisti nummos, quot mihi ? mille, quid est ?
Narrasti nihil, inquis, et à te prodita causa est :
Tanto plus debes, Sexte, quod erubui.
Quamuis mei Adversarij inuectiuam suam
Satyricam clauserint laudibus Riolani, ce-
lebratis, eas habet pro suspectis et fascinato-
riis : Voces sunt laudantium et simul imprecan- |