Pages 40‑41, gvillelmi de henaut clypeus.
Consensu, tuoque imprimis te-
stimonio (modò conferatur cum
jecinore aliorum animalium eius-
dem magnitudinis) et vt nota-
uit idem Bartholinus, magnitu-
do, et crassities hepatis in ho-
mine insignis, et maxima (vti
et cerebrum) non tantùm ob
nutritionem, quemadmodum in
brutis, sed ob spirituum anima-
lium procreationem, qui dissi-
pantur sæpius (et ex vitalibus
generanturn hi verò è sanguine)
et magis ob varias in homine
functiones. Hæc præterea subiun-
git idem author, maius tamen
est hepar in frigiidioris intempe-
riei corporibus, et in timidis,
et gulosis, vt calor cordis au-
gescat. Ex quibus non obscurè
consequitur, quòd ad illud con-
uertere chylum in sanguinem per-
tineat, non autem hund solum-
———
modo translocare, admixtæque
bilis expedire consortio.) Sed
hæc iecinoris magnitudo Pec-
quetum non obruet ; nec enim
tota moles hepati ad solam bilis
excretionem sed etiam ad vsus
prædictos concessa est. Vnde a-
nimalia in quibus magis abundat
bilis, et fellis vesicula magis
patula, et spatiosa est, iecur pro-
inde nec amplius, nec crassius
habuissent, vel si copiosiore bi-
le abundassent. Si autem constat
de prædicta experientia, non abs-
re {a} Pecquetus reponet, maioris
molis hepar à natura homini
concessum esse, quòd structu-
ram omnium animalium perfec-
tissimam adeptus sit ad actio-
nes ; et vsus prædictos omnium
animalium perfectissimè eden-
dos. Si tamen hepar in bilis
tantùm secretionem incumbere
- Sic pour : non abs re.
