Note [2] | |
Pour répondre à Jean Pecquet sur « la triple incitation [mécanique qui] engendre le mouvement circulaire du sang », {a} Jean ii Riolan citait la première lettre de Jan de Wale à Thomas Bartholin de motu chyli et sanguinis [sur le mouvement du chyle et du sang] (Leyde, 1641), réimprimée à la fin de l’Anatomia de Bartholin, (Leyde, 1651), {b} paragraphe intitulé Nec alius sanguinis motus est quo occluduntur cordis valvulæ [Aucun sang ne passe quand les valvules cardiaques sont fermées] (pages 562‑564) : {c} Sunt quoque qui arbitrantur sanguinem è corde delatum retrorsum cedere et per arterias denuo ad cor redire. Quod illis ideo videtur statuendum, ut causa dari mechanica possit, qua cordis valvulæ in orificio arteriarum decidant et occludantur. Nos equidem præclarum semper Erasistrati institutum æstimavimus, omnia quæ in corpore nostro contingunt Mechanicè explicare, sed divinam sapientiam sua metiri temerarium judicamus. Eas verò machinas esse statuendas quas evidens ratio et potissimum sensus ostendant. |
Imprimer cette note |
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Jean ii Riolan Première Responsio (1652) aux Experimenta nova anatomica de Jean Pecquet (1651). 4. Critique des chapitres xi-xii de la Dissertatio anatomica, note 2. Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1003&cln=2 (Consulté le 29/04/2025) |