Note [6] | |
Johannis Walæi Epistolæ duæ : de Motu chyli et Sanguinis : ad Thomam Bartholinum, Casp. Filium. Editio Quinta. [Deux Lettres de Jan de Wale {a} sur le Mouvement du chyle et du sang, adressées à Thomas Bartholin, fils de Caspar. {b} Cinquième édition]. {c}.
Le passage cité par Jean Pecquet est dans la première lettre, dernier paragraphe de la page 535. Il épargnait à de Wale la suite de son propos, dont les Experimenta nova anatomica démontraient l’inexactitude : Ea enim animalia glandulam in Mesenterii principio unicam non habent, quam Asellius pancreas appellavit, et harum venarum ductum solet obscurare, sed ibi minoribus, ut plurimum quinque, glandulis sunt donatæ, quæ manifesto intervallo a se invicem sejuntæ, per id intervallum quibusdam venis lacteis liberum transitum largiuntur. Sed cum supra has glandulas pauciores venarum lactearum rami, quarum et quædam majores, quam infra sint ; crediderim prope eas glandulas, venas lacteas in ramos dividi, et eas ut alibi in corpore, vasorum divaricationi inservire. |
Imprimer cette note |
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Jean Pecquet Experimenta nova anatomica (1651) Chapitre i, note 6. Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=0011&cln=6 (Consulté le 17/05/2025) |