Page 65, Ioan. Pecqueti Diepæi Dissertatio anatomica de circulatione sanguinis et chyli motu.

quàm exteriorem aquam Elasticum aëris atterit pon-
dus, quo fit, ut et utrinque hoc est, intra pariter ac
extra tubum, aquæ superficies eadem consistant al-
titudine, ast ubi coaptatus est Embolus tubo, sur-
súmque extollitur, etiam simul attolit, quam per-
pendicularem sustinet, aëris columnam ; hinc grava-
men intra tubum penitus aufertur, ac tum aqua quam
acriùs perpetua incumbentis exteriùs aëris urget pres-
sura, in facilis tubi truditur refugium ; ascensura cer-
tè tandiu, donec ad duos circiter supra triginta de-
venerit pedes, illícque circumfuso aëri tandem æqui-
ponderet. Neque enim sacomatis ratio (siquidem
experientiæ credimus) scatentium sinet undarum su-
perficiem intra tubum, aut Antliam, quantumvis Em-
bolus sublevetur, altiùs sublimari.

Etiam in Hydrargyro idipsum mirabere ; Hydra-
girum quippe interiùs, ab ejus, quod in vasculo resta-
gnat, superficie non altiori, quam septem et viginti
pollicum cylindro Antliam, aut tubum occupabit :
nimirum is Hydrargyri cylindriculus cum aqueâ duo-
rum supra triginta pedum circiter mole (in eodem
videlicet tubo) æquiponderat.

Supra duos et triginta pedes nihil aquæ ; supra sep-
tem et viginti pollices, nihil attollitur Hydrargyri,
quantolibet Embolus exantlantis robore sursùm ver-
sùs retrahatur : Ergo nec vacui metus, qui etiam in
excelsis Naturæ succurreret, ad sequendum aquas
mobilitat ; nec aëris connixus, qui tantillâ æquipon-
derantis virtute exhauritur, infinito terraqueum or-
bem opprimit Elatere.

Hinc advertant aquileges, et quotquot opificum
per intermedij montis superatum verticem aquas