Page 66, Ioan. Pecqueti Diepæi Dissertatio anatomica de circulatione sanguinis et chyli motu.
siphonis ansati beneficio sperant deducere, ne sit
mons ejus celsitudinis, quæ duos et triginta pedes su-
pra fontem exuperet, inani alioquin labore operam
consumpturi. Idem erit et de Antliarum aspiran-
tium, ut vocant, altitudine firmum et stabile judi-
cium ; Mitto cæteras Antlias, ac eas præsertim in qui-
bus Embolus sitularum instar aquis exhauriendis im-
mergitur, nullum enim in earum tubis ascensûs ter-
minum aqua sublevata nanciscitur, nisi quem virtutis
Embolum moventis præscribit robur, sed nec ullum
habent cum vacui metu aut aëre negotium.
Cum ergo nullatenùs in Antliam Attractio-
nis incitabulo, sed circumfusi aëris Elasticâ gravi-
tate, aqua contrusa festinet, non est quòd in refel-
lendis, quæ Adversarij ex eâ machinâ inaniter ad sua-
dendam cordis Attractionem hauriunt, ar-
gumentis, diutiùs immoremur.
Folles non aspirant aërem, sed extrinsecus intrusum
excipiunt. | |
Nec feliciùs cor in Suctionis sive Attractionis
probationem follicaverit. Folles aërem non at-
trahunt exugúnt-ve, sed intrusum externâ vi cogun-
tur excipere.
Intra complicati, clausi-ve Follis latebras delites-
cens aër, ejusdem est Elateris cum exteriùs circumfu-
so ; ac si immotos utrumque continet æquilibrij
quies ; dum Follem distendis, etiam tum interior aër
(ut in cyprinâ vesiculâ planum fuit) spontaneo, pro-
indéque debiliori dilatatu raresceret, nisi exterioris
fortior virtus propiorem infundibulo extrinsecùs aë- |