| Note [7] | |
Thomas Bartholin a emprunté une bonne partie de son argumentaire contre l’absorption du chyle par l’estomac au chapitre vi {a} du traité d’Hermann Conring De sanguinis generatione et motu naturali [Sur la formation et le mouvement naturel du sang], {b} et se réfère ici à ce passage de sa conclusion, page 40 : Cæterùm si neque arteriæ neque venæ faciunt ad illam chyli eductionem, manifestum est dari aliquod vasorum genus ejus rei gratia quidem conditum, distinctum tamen à venis arteriisque hactenus notis. Nempe quemadmodum in mesenterio venæ lacteæ tertium constituunt vasorum genus ac novum, ita par est et hic simile quid reperiri. Erit autem valde difficile oculis illud subjicere. Certe difficilius quàm cernere venas lacteas. Quemadmodum enim illæ non videntur amplius sed oculis sese subducunt chylo destitutæ : ita certe et hæ non nisi fibrarum effigiem possunt præ se ferre à chylo suo vacuæ. Chylus porro hic aquosus est et limpidus, cum alter sit lacteus |
|
| Imprimer cette note |
|
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Thomas Bartholin Historia anatomica sur les lactifères thoraciques (1652) chapitre ii, note 7. Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1022&cln=7 (Consulté le 10/12/2025) |