| Note [2] | |
Sans jamais citer Jean Pecquet, Jan van Horne a reproduit ses observations dans son Novus ductus chyliferus. Nunc primum delineatus, descriptus et eruditorum examini expositus… [Nouveau conduit chylifère. Pour la première fois découvert, décrit et soumis à l’examen des savants…] (Leyde, 1652), {a} mais n’a jamais reconnu qu’il n’avait pas la primeur de cette découverte. {b} Sans clairement dire sur quel animal il les avait recueillies, {c} il a résumé ses observations qu’il croyait originales à la fin de la préface, pages A3 vo‑A4 ro : Huic celeberrimæ controversiæ lucem aferet proculdubio, et finem forsant imponet, Ductus, ille novus Chyliferus qui ab aliquot hinc mensibus casu in viva sectione nobis se conspiciendum præbuit, quemque saccum lacteum vocare, atque Amicis ostendere solebam, antequam ulteriori indagine totam ejus structuram investigassem accuratius, quem ea fidelitate, quæ Anatomicum decet, nunc describam, prout iteratis vicibus à me fuit observatus, atque ad vivum depictus primò, dein æri incisus, communi Reip. Medicæ bono, quod faxit Deus. |
|
| Imprimer cette note |
|
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Texte : Thomas Bartholin Historia anatomica sur les lactifères thoraciques (1652) chapitre vi, note 2. Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1026&cln=2 (Consulté le 08/12/2025) |