Résultats de recherche — Medica — BIU Santé, Paris

Accueil
Medica
Bibliothèque numérique
Résultats de recherche

Medica — Bibliothèque numérique

Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des pages

Hippocrate / Galien / Musa Brasavola, Antonio (éd.).

Antonii Musae Brasavoli medici ferrariensis in octo libros aphorismorum Hippocratis et Galeni, Commentaria et Annotationes

Bâle : Froben, 1541.

Cote : 8811.

Aphorismes d'Hippocrate en version latine, suivis du commentaire galénique latin et du commentaire de Brasavola.

Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)

Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?08811

Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)

Sur Internet Archive

Nombre de réponses : 1307 1-250

[sans numérotation] [Page de titre]

[sans numérotation] [Ex-libris]

[sans numérotation] Ad serenissimum atque invictissimum Henricum Britanniae Regem, Antonius Musa Brasavolus medicus Ferrariensis

[sans numérotation]

[sans numérotation] Authores antiqui quorum meminit Galenus in his Commentariis

[sans numérotation] Ad illustrem Galeatium Gonzagam Antonius Musa Brasavolus

[sans numérotation]

1 Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in primum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes

3 Id est, Hippocratis Coi Aphorismi. Antonii Musae Brasavoli Commentarium

5 Hippocratis Aphorismorum Liber primus. Aphorismus primus. Vita breuis, ars uerò longa, occasio autem praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile. ... Antonii Musae Brasavoli Commentarium

13 Galeni Pergameni in Aphorismos Hippocratis Liber primus Nicolao Leoniceno Vicentino interprete

15 Antonii Musae Brasavoli Annotationes in Commentarium Galeni

19 Aphorismus II. In perturbationibus uentris, & uomitibus spontinis, si talia purgentur qualia purgari oportet, confert, & leuiter ferunt: sin minus, contra. ... Brasavolus

27 Aphorismus III. Habitus exercitatorum qui ad summum bonitatis attingunt, periculosi si in extremo constiterint: neque enim possunt in eodem permanere, neque quiescere, quum uerò non quiescant, neque possunt proficere in melius. ... Brasavolus

36 Aphorismus IIII. Victus tenuis, atque exquisitus, in morbis quidem longis semper, in acutis uerò, in quibus non conuenit, periculosus.

41 Aphorismus V. In tenui uictu aegri delinquunt, quo fit ut magis laedantur.

45 Aphorismus VI. Extremis morbis, extrema exquisitè remedia optima sunt

47 Aphorismus VII. Ubi morbus peracutus est, statim extremos habet labores, & extremè tenuissimo uictu utendum est:

51 Aphorismus VIII. Quando morbus in suo uigore constiterit, tunc uictu tenuissimo utendum est

53 Aphorismus IX. Coniectari autem oportet, a, aeger cum uictu sufficiat perdurare, donec morbus consistat, & nunquid prius ille deficiat, nec possit cum uictu perdurare, uel morbus ante deficiat atque hebetescat

54 Aphorismus X. Quibus igitur statim morbus consistit, his statim tenuis uictus adhibendus est:

56 Aphorismus XI. In accessionibus abstinere oportet: nam cibum dare nocuum est, & quibus per circuitum fiunt accessiones in ipsa accessione abstinere oportet

59 Aphorismus XII. Accessiones uerò, & constitutiones, morbi indicabunt, & anni tempora, & circuituum successiua incrementa, siue quotidie, siue alternis diebus, siue per maiora interualla fiant.

71 Aphorismus XIII. Senes facillime ieiunium ferunt, secundo loco qui aetatem consistentem habent, minus adulescentes: omnium minime pueri, praesertim qui inter ipsos sunt uiuidiores

77 Aphorismus XIIII. Qui crescunt, plurimum habent calidi innati.

86 Aphorismus XV. Ventres hyeme, & uere natura calidissimi sunt, & somni longissimi, quare per ea tempora alimenta copiosiora sunt exhibenda.

95 Aphorismus XVI. Victus humidus febricitantibus omnibus confert, maximè uero pueris, & alijs qui tali uictu uti consueuerunt

99 Aphorismus XVII. Et quibus semel, aut bis, & quibus plurà ne, an pauciora particulatim oporteat afferre, considerandum. Condonandum autem aliquid tempori, aetati, & consuetudini

103 Aphorismus XVIII. Aestate & autumno cibos difficillime ferunt, hyeme facillime. Secundum locum uer habet

106 Aphorismus XIX. Iis qui per circuitus accessionem habent, nihil dare oportet, neque cogere, sed subtrahere adiectioni ante iudicationes

108 Aphorismus XX. Quae iudicantur, & iudicata sunt integrè, neque mouere, neque nouare aliquid, siue medicamentis, siue aliter iritando, sed sinere

110 Aphorismus XXI. Quae ducere oportet, quò maxime natura uergit per loca conferentia, eo ducere

112 Aphorismus XXII. Concocta medicari, atque mouere, non cruda, modo non turgeant, plurima uerò non turgent

122 Aphorismus XXIII. Deiectiones non multitudine sunt aestimandae, sed si talia deijciantur, qualia conueniunt, & aegri facile tolerant.

125 Aphorismus XXIIII. In acutis passionibus raro, & in principijs medicinis purgantibus uti, & hoc cum praemeditatione faciendum

129 Aphorismus XXV. Si qualia oportet purgari purgentur, confert, & facile ferunt: si contrà, difficulter

131 Ad magnificum D. Bartholomaeum Prosperum illustrissimi Ducis Ferrariae a secretis, Antonius Musa Brasavolus

132 Antonii Musae Brasavoli medici Ferrariensis in secundum librum Aphorismorum Hippocratis & Galeni, Commentaria & Annotationes. Aphorismus primus. In quo morbo somnus laborem facit, mortale: si uerò iuuat, non mortale. Brasavolus

135 Aphorismus II. Ubi somnus delirium sedat, bonum

136 Aphorismus III. Somnus, atque uigilia, utraque si modum excesserint, malum

139 Aphorismus IIII. Non satietas, non fames, neque aliud quidquam, quod modum naturae excesserit

141 Aphorismus V. Spontaneae lassitudines morbos praenunciant

144 Aphorismus VI. Quicunque dolentes parte aliqua corporis, omnino dolorem non sentiunt, his mens aegrotat

146 Aphorismus VII. Quae longo tempore extenuantur corpora, lente reficere oportet: quae uerò breui, breuiter

148 Aphorismus VIII. Si à morbo cibum assumens quis non corroboratur, pluri alimento corpus uti significatur.

153 Aphorismus IX. Corpora cum quipiam purgare uoluerit, oportet fluida facere

157 Aphorismus X. Non pura corpora, quanto plus nutries, tanto magis laedes

160 Aphorismus XI. Facillus est impleri potu, quàm cibis

163 Aphorismus XII. Quae relinquuntur in morbis post iudicationem, recidiuas facere consueuerunt

167 Aphorismus XIII. Quibuscunque crisis, idest iudicatio fit, his nox grauis ante accessionem. Quae uerò subsequitur, magna ex parte leuior existit

171 Aphorismus XIIII. In profluuijs alui, mutationes excrementorum iuuant, nisi ad mala mutatio fiat

173 Aphorismus XV. Ubi fauces aegrotant, ad tubercula nascuntur in corpore, excretiones inspicere oportet.

177 Aphorismus XVI. Ubi fames, laborandum non est

181 Aphorismus XVII. Ubi cibus praeter naturam plus ingestus est, hic morbum facit, ostendit autem sanatio

190 Aphorismus XVIII. Eorum, quae uniuersim, & uelociter nutriunt, ueloces quoque fiunt excretiones

207 Aphorismus XIX. Acutorum morborum non omnino sunt certae praenuntiationes aut salutis aut mortis

212 Aphorismus XX. Quibus iuuenibus adhuc aluus humecta est, his senescentibus exiccatur. Quibus uerò iuuenibus adhuc aluus sicca est, his senescentibus humectatur

225 Aphorismus XXI. Famen, thorexis (idest uini potio) soluit

232 Aphorismus XXII. Quicunque morbi ex repletione fiunt, curat euacuatio: et quicunque ex euacuatione, repletio, & aliorum contrarietas

239 Aphorismus XXIII. Acuti morbi in quatuordecim diebus iudicantur

Nombre de réponses : 1307 1-250