Texte : Clypeus
de Guillaume de Hénault,
alias Jean Pecquet (1655),
2e de cinq parties
Note [a]
Pages 17‑18, gvillelmi de henaut clypeus.
Quod attinet ad viuidum cor-
dis robur, luce clarius est id es-
se omnium partium naturali ca-
lore insito, et influente potentis-
simo instructum, quia est fons, et
———
origo caloris, præterquam quòd
propositionis veritas periculo tac-
tus confirmetur.
Scio, cum αιματωσις sit rudis, et
inchoata quædam assimilatio,
aut motus tendens ad assimila-
tionem carnis (quia sanguis le-
ui alteratione in carnem trans-
mutatur.) Necessum esse, vt in-
ter generandum sanguinem, et
partem, quæ ei coctioni præest,
quædam substantiæ temperament-
ti, aliarumque qualitatum, vt
coloris et odoris, (et quas secun-
darias vocant) similitudo non
leuis intercedat : sed audacter
sustineo non maiorem esse posse
substantiæ similitudinem, quæ ad-
huc in motu est, quàm quæ inter
cor, et sanguinem vel ipsis oculis
apparet. Etenim præcipua cor-
dis moles, et substantia carnea
est, quam parenchyma nuncu-
"Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la
licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.