Note [h]
Page 164, ioannis riolani responsio ad experimenta nova anatomica.
progressum venarum lactearum intus su-
pra dorsum, et lumbos, nulli sunt mu-
sculi extensi, vel accumbentes. Atque
apophyses neruosæ diaphragmatis sunt
immobiles, nec distenduntur. Ergo chy-
lus venarum lactearum vel sponte labitur
supra Cor ascendens, cum nullo modo
propelli queat, vel attrahitur a Corde,
quod est impossibile ratione canalium
dissimilium (a venis istis lacteis) quibus
adnectitur.Pag. 81. Ridicula proponit de motu dia-
phragmatis, Quæ curiose affirmat obser-
vasse in animalibus viuis. Divuidit dia-
phragma in duas partes æquales, ac trans-
uersas, quarum una respicit cartilaginem
xiphoidem : altera dorsum, dum diaphra- {a}
matis partes posteriores deprimuntur in aspi-
ratione, eodem ferè momento vehementi con-
tentione attolluntur anteriores : In expira-
tione diaphragmatis anteriora simul cum
sterno decidunt, et ascendunt unà cum ie-
cinore ventriculoque suspensis, posteriora.
Quæro nunc, quomodo in aspiratione
pulmones penduli, subtus cum hepate
ventriculi subsultu comprimunt inferio-
ra ? nam si attolluntur anteriores partes
diaphragmatis, eleuatur iecur, nec am-
plius pistilli officio fungi potest, molis
grauamine et subsultu ; imò potius in ex-
- Sic pour : diaphrag-.
"Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron." est mis à disposition selon les termes de la
licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.