Page 85, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
2. Ad Pecquetianos.

monstrosique editi, simul mergimus, quia non ira,
sed ratio est à sanis inutilia secernere. Propterea
liber Pecqueti de sanguificatione in Corde, mon-
strum ingenij meritò appellari et eliminari debet.

Ibidem. {a} Viris innocuis turpissimam ignorantiæ
notam (fateor in vsu Lactearum Thoracicarum)
imò de ipso honorificentissimè loquutis inurere vo-
luit : Vnus duntaxat honorificè de Riolano lo-
quutus est, eique parem gratiam retuli, dum cum
eruditissimum et nobilissimum vocaui, quamuis
eo nobilitatis titulo indignus sit, et falsò glorie-
tur. Ille idem me facetum, id est ridiculum vo-
cat, si dubitando scripsi, de permutatione situs par-
tium in corpore humano.

Pag. 189. {a} Sed nouum crimen, et ante hunc diem
inauditum commisere, valuere siquidem oculorum
acie, inspexere diligenter vasa quædam Chyli arcana,
quæ Natura huiusce seculi artium inuentis claris-
simi ac fœcundissimi notitiæ reseruaret. Citat Se-
necam, quem Riolanus primus in Præfatione An-
thropographiæ proposuerat. Si tibi nota esset
lectio Senecæ, poteras alium textum substituere,
non minùs tibi fauentem. Optimum est, inquit
ille, priorum sequi vestigia, si rectè processerint :
qui enim ante nos nouerunt ista, non sunt Domini
nostri, sed Duces : Patet omnibus veritas, non-
dum est occupata, multum ex illa etiam futuris
seculis est relictum.

At verò hanc gratiam retulit Pecqueto Rio-
lanus, pag. 144. in Responsione ad Experimenta.

Pag. 185. Sanctius tamen à virulentis et tam
atrocibus verbis sibi temperasset senex, de cælesti
profectione assiduè cogitans, si seriò expendisset hoc

---

1. Sic pour : 185.

---