Pages 3‑4, gvillelmi de henaut clypeus.

Qvis furor, vir No-
bilissime ? bella, cer-
tè horrida bella ! vi-
des Apollinem
    In sua victrici conuersum vis-
cera dextra,
    Cognatasque acies, et rupto
fœdere regni
    Certatum totis concussi viri-
bus orbis.
    In commune nefas, infestis-
que obuia signis
    Signa, pares aquilas, et peila
minantia peilis.
    Cor, quod in vrbe nostra Ro-
thomagensi paucis ab hinc annis

———

clarissimi viri, Petri Giffarti,
Collegæ nostri Doctissimi, virtu-
te et felicibus armis vindicatum
fuerat, iterum, et magis pericu-
losè structis de nouò insidiis im-
petitur, et horrenda telorum se-
gete vndique obruitur. Pecque-
tus ignarus abest, vrget præsen-
tia Turni, cor sanguineam vomit
animam, et quasi morti proxi-
mum, actione præcipua priua-
tur. Quod lugendum est, nullus
sese prodit Machaon, qui ad li-
ganda indigna ferentis, et iam
iam fatiscentis vulnera sese accin-
gat. Arma amens capio, licet
fortè ipsis ferendis impar, quòd
nullum adhuc tenerioribus ner-
uis inductum fuerit callum, licet
trementibus adhuc humeris ea
fortè inutilia circundare audeam,
licet non inferiori ratione tu me
temeritatis eiusdem accusare pos-