Page 39, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
1. Ad Ioannem Pecquetum.

————

thomæ bartholini
Elogia de Pecqueto.

Pag. 18. Pecquetus Obseruationes suas obscuris
adeo verborum sententiarum flo-
sculis exornauit, vt Lectores repetit etiam lectio-
ne dubios semper dimittat. {a} Quænam hæ sarta-
go loquendi Philosophicè et Medicè ?

Obscuritatem sui styli ampullati, de qua no-
tatus fuit Bartholino sic excusat. Quamuis
possim hominum ingenium acriori studio incumbens
in ea, quæ intellectu magis ardua sunt, veram af-
fectati causam inuolucri prætendere, Verumta-
men ingenuè fatebor, scriptis meis deesse plurima,
qua Authorem soleant commendare, tum priuato
defectu, tum patriæ. Si non vis intelligi non de-
bes legi. Idcirco obscuritatem affectasti, ne tua
doctrina falsa intelligeretur. Sic euadit sepia
manus piscatorum effuso atramento suo.

Clarus ob obscuram linguam magis inter inanes
Quam degraues {b} inter Graios qui vera requi-
       runt.
Semper enim stolidi magis admirantur amantque
Inuersis quæ sub verbis latitantia cernunt.

Veritas te coëgit fateri tuum defectum pri-
uatum et patriæ, quæ te falsarium, et men-
dacem produxit, quem non meliorem reddide-
re, neque emolliere humaniores Litteræ.

Pag. 18. Clarissimus Ioannes Hornius, Ana-
tomicus Leidensis, sacci lactei nomine dignabatur

---

1. Sic pour : demittat (source citée).

2. Sic pour : Quamde graues (source citée).

---