Page 91, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
2. Ad Pecquetianos.
lis, hinc et inde per caua Thoracis sursum deferri :
descripsit nullo alio, quàm posteros juuandi studio
rem ab inuuenta Physica et Medicina cunctis mor-
talibus incompertam, Naturæ magisterio edoctus,
errauisse scripsit omnium retro seculorum Anato-
micos et Philosophos, et hac in parte naturalis
animantium Oeconomia cæcutiisse. Ego verò su-
stineo Approbatores libri Pecquetiani, turpiter
hallucinatos fuisse, et prorsus cæcutiisse, dum
affirmant impossibilia vidisse ab eo demonstra-
ta, vt notaui inter imposturas Pecqueti, pag. {a}Pag. 189. Frustra Riolanus accusationis exor-
dium sumit, in quo non modò arrogantiæ, et inso-
lentis iactantiæ Pecquetum insimulat, sed addit
insuper, vt maiorem moueat inuidiam, eum om-
nibus Anatomicis insultasse. Nulla scriptura in-
solentior et plenior iactantiæ et arrogantiæ,
quàm Epistola Pecqueti præliminaris : Omnibus
Anatomicis, et Medicis insultat, dum errauisse
omnes affirmat, et id verum esse tu sustines.Pag. 190. Si Riolano licuit passim vbique in
suis libris suam peritiam occinere et extollere, et
modestia limites egressus, seipsum inter fortissimos
Anatomicos Athhletam constituit, imò regem, qui
cum Alexandro Magno possif congredi. Quàm
ridicula et insulsa isthæc cauillatio, nullam ha-
bet micam salis, sed fellis plurimum. Num-
quam Riolanus se prætulit omnibus Anatomi-
cis, semper de se modestè loquutus est. Anim-
aduersiones scripsi, non vt insultarem mortuis
et viuentibus, spretisque ac fastiditis eorum la-
boribus meos commendarem et anteponerem ;
nondum enim istud ambitiosum et insanum scri-
- Sic : numéro de page manquant.
