ætate senili, et recordatur illud Sapientis Sira-
cidæ : Gloria Senum est timor Domini.
Pag. 205. Alter verò Pecquetianus vt stibia-
lissimus appareat, et sibi fauentem habeat factio-
nem stibialem (vt loquar cum ipso) impuden-
ter affirmat ab omnibus Academiis, et potissimum
Parisiensi, vinum emeticum croco stibij metallici
medicatum approbatum fuisse, quod, vt pariter in-
uentum canalium Pecquetianorum, vsu innoxio,
Medicinæ scientiam locupletat.
Falsissimum est, Riolanum Collegas, stibiales
et stygiales et pestes vocare, quod dictum de male-
ficio stibij, quo atteritur et laceratur substan-
tia Hepatis. Hoc prohibere nefas, et à vestra Scho-
la talem auertire pestem. Sic loquitur Riolanus de
stibio, Non de Doctoribus Parisiensibus, quos
omnes veneratur, et eorum laudes libro edito
prædicauit, quod nemo ab octo sæculis, à qui-
bus erecta est Paris. Schola Medica, susceperat,
et in Anthropographiæ lib. 1. cap. de exstructione
Theatri Anatomici. Quid tam diu nugaris de la-
na caprina ? Dic de tribus capellis. Rationes
Riolani excute et refuta, quod magno hiatu
promisisti : vel te dicam quod olim Horatius.
Parturient montes, nascetur ridiculus mus.
Incerta hæc si tu postulas ratione certa facere, ni-
hil plus ages quàm si des operam, vt cum ratione
insanias. Hoc tentauit Bartholinus in Dubiis
Anatomicis, quæ fuere resoluta à Riolano, et
tu eandem crambem insulsè recoquis.
Occidit miseros crambe repetita magistros.