Page 126, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
2. Ad Pecquetianos.

Pag. 227. Verum est, D. Puylon, nostrum
Collegam doctissimum, iam à triginta annis de-
monstrasse in cadauere publicè in Scholis à me
dissecto, Lacteas Venas Mesenterij ; et hoc fuis-
se neglectum : At dixi, si reperiantur in homine,
esse surculos rami mesenterici Venæ Portæ,
et adhuc sustineo, Venas Lacteas tam Mesen-
tericas, quàm Thoracicas, esse propagines Ve-
næ Portæ, et cum ea habere communionem li-
quoris, et communicationem substantiæ.

Pag. 228. Si extant in brutis, non sequitur re-
periri in homine, nisi hominem viuum secueris, nun-
quam inuenies istas Venas Lacteas, cum recepta-
culo Chyli. Diminutè recitas hunc articulum,
adde quod detruncasti, quia in brutis statim ab
internecione euanescunt, et abolentur, vt Pecque-
tus asseuerat, vt ne quidem earum vestigia conspi-
ciantur. Hac in re erroris causa fuit Pecquetus.
De existentia in homine non amplius dubito,
post obseruationem factam ab eruditissimo et
peritissimo Medico et Anatomico D. Carolo le
Noble. Credidi ex relatione aliorum, effundi
in Cauam Chylum : Sed hoc pertinaciter negat
Pecquetus, in suo primo Experimento : Ideóque
excogitaueram vsus quosdam istius Chyli la-
bentis per Venam Cauam inferiorem. Quid in-
de ? hoc non pertinet ad Chyli ascensum ad
Cor. Vbique quæris vitiligia.

Pag. 227. Si Discipulus Pecqueti mecum
candidè ageret, relictis coniecturis, quas pro-
posui de tubulo sinistro ad axillarem Venam
pertingente, meæ coniecturæ veriori insisteret,
et postremæ, quam descripsi in Iudicio nouo de