Page 92, Ioannis Riolani Responsiones duæ (1655).
2. Ad Pecquetianos.
bendi cacoëthes, et obtrectandi maligna pruri-
go meam mentem perculsit et labefecit. Eadem
protuli in Præfatione Animaduersionum ad Lau-
retij Anatomica.Si tecum jocari vellem, affirmarem me posse
cum Regibus Ægypti disputare posse {a} de Ana-
tome, qui corpora hominum mortuorum inse-
cabant, ad scrutandos morbos, testante Plinio :
Nam isti Reguli erant Medici, quod probatur
ex Sacra Scriptura : apud Esaiam, Populus ip-
sum pro Rege postulat, Esto Rex noster : respon-
det, Medicus non sum, nec in domo mea panis est,
neque vestimentum.Harueus à multis reprehensus et prouocatus
fuit, nemini respondere voluit, nisi Riolano, quia
pluris fecit eius Animaduersiones, quàm alio-
rum reprehensiones : quod declarauit initio suæ
Responsionis ad Riolanum : Intrepidus ad certa-
men accessi, quia gloriosum mihi duxi, si Æneæ
magni dextrâ caderem.Magna dabit nobis tantus solatia victor,
Nec tam turpe foret vinci, quam certasse de-
corum.Pag. 190. Pecquetus non superbè se effert, qui
Diuinæ Prouidentiæ muneri id acceptum refert :
nec aliis Anatomicis insultat, sed humanæ {b} condi-
tionis infelictati tribuit. Meritò Riolanus illi ob-
iecit, tu es gallinæ filius albæ,Nos viles pulli, nati infelicibus ouis.Quam plurimi, qui in florentissimis Europæ A-
cademiis profitentur Anatomen, de Lacteis Tho-
racicis, libris ex professo scriptis, ipsi veluti de re
Anatomica optimè merito, publicè gratulati sunt,
- Sic : répétition de « posse ».
- Sic pour : non eorum incuriæ sed humanæ (source citée).
