| Note [8] | |
Institutiones medicæ de Caspar Hofmann, {a} chapitre intitulé Quid fiat de Chylo ? quo eat ? per quas vias ? [Qu’en est-il du chyle ? où va-t-il ? par quelles voies ?], § 1, page 233 : Chylus, hoc modo αναστοιχειωθεις, paulatim incipit è dextro ventriculi orificio, quod πυλωρον vocauimus suprà, elabi in intestina, quæ substantiæ ratione nihil aliud sunt, quàm ventriculus in longum productus, et in spiras contortus. Ad hæc, vt supra comprehensum, hiant innumeræ, tam Venæ, quàm Arteriæ Mesaraicæ dictæ, quæ chyli partem meliorem ατμοειδω, sub vaporis specie attrahunt ad officinas sanguificas. Hinc Plato in Timæo, Arist. 2. Part. 3.4. Part. 4. Gal. 4. vs. p. 1. ventriculum comparant vel præsepi, è quo animalia bruta pabulum capiunt, vel terræ, è qua plantæ succum suum hauriunt. |
|
| Imprimer cette note |
|
Citer cette note
x
Jean Pecquet et la Tempête du chyle (1651-1655), édité par Loïc Capron. – Paris : Bibliothèque interuniversitaire de santé, 2018. –
Annexe : Sylloge d’Alcide Musnier (1654) sur les veines du chyle et de la lymphe, note 8. Adresse permanente : https://numerabilis.u-paris.fr/editions-critiques/pecquet/?do=pg&let=1528&cln=8 (Consulté le 10/12/2025) |