Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des pages

 
Liceti, Fortunio.
De vita libri tres
1607.
Cote : 7047.
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?07047
Page à Page
Par chapitres
PDF Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)
Sur Internet Archive
Nombre de réponses : 876 1-250 page précédente
[sans numérotation] [Page de titre]
[page blanche]
[sans numérotation] [Dédicace]
[sans numérotation]
[sans numérotation]
[sans numérotation]
[sans numérotation]
[sans numérotation]
[sans numérotation] Index capitum. Liber Primus
[sans numérotation]
[sans numérotation]
[sans numérotation] Index capitum. Libri II
[sans numérotation]
[sans numérotation] Index capitum Libri III
[sans numérotation]
[sans numérotation] Errata
1 Praefatio
2
3 Liber Primus. In quo sigillatim expenduntur omnes opiniones eorum, qui hactenus de Vita tractarunt. Connumerantur opiniones examinandae in primo Libro. Cap. Primum
4
5 Prima opinio Simplicij, qui censuit vitam esse essentiam animae absolute sumptam, sine principium internum motionis. Cap. II
6
7
8
9
10
11 Expenditur opinio Simplicij, ostendendo vitam definiendam non esse principium internum motionis, necque animam. Cap. III
12
13
14
15
16
17
18
19
20 Satisfit rationibus allatis, monstrando quomodo vita sit esse viuentibus, quot substantiae sint in viuente, quomodo ab inuicem distinguantur, et quotuplex sit distinctio rationis. Cap. IIII
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34 Secunda opinio Theophili Zimarae, qui ait vitam esse animam in actu primo. Cap. V
35
36
37
38 Theophili opinio conuellitur, monstrando quodnam vere sit discrimen inter viuere, et vitam, inter Esse, et essentiam atque inter vniuoca, aequiuoca, indifferentia, et analoga. Cap. VI
39
40
41
42
43
44
45
46 Respondetur argumentis propositis a Zimara, ostndendo quotuplex sit Ens, an quid mediet inter animam, et operationes ab ea prodeuntes et quomodo se habeant ad inuicem potentia, et actus. Cap. VII
47
48
49
50
51
52
53
54
55 Tertia opinio statuens vitam esse functionem animae, seu animam operantem. Cap. VIII
56
57 Confutatur allata opinio probando idem non esse actionem, et animam operantem; et vitam non esse animam in actu secundo. Cap. IX
58
59
60
61
62 Soluuntur aduersae rationes, ostendendo quomodo fetus prius viuat vitam stirpis, deinde animalis, denique hominis, et quomodo Deo summo ab Aristotele adscribatur vita. Cap. X
63
64
65
66
67
68 Quarta opinio Alberti Magni dicentis cum Platinicis vitam esse actum quendam internum, seu perfectionem essentialem immediate, ac iugiter prodeuntem ab anima in corpus. Cap. XI
69
70 Expenditur opinio Alberti Magni, et Platonicorum, ostendendo Vitam non esse actum, perfectionemve [ullam] proxime prodeuntem ab anima in corpus. Cap. XII
71
72
73
74
75 Diluuntur Platonicorum, et Alberti rationes, demonstrando vità non aemulari lumen in Diaphano; et quomodo quies animae à sua operationes sir mors. Cap. XIII
76
77
78
79 Quinta Opinio Galeni, qui, censuit vitam esse aut animae facultatem, aut facultatis operationem. Cap. XIV
80 Examinatur Opinio Galeni, et ostenditur vitam non esse facultatem animae, neque facultatis operationem. Cap. XV
81
82 Soluitur allata ratio pro Galeno, et monstratur actiones, facultatesque, et vitam non immediate sequi animam, sicuti nec umbra immediate, ac necessario sequitur corpus. Cap. XVI
83
84
85 Sexta opinio illustrium Medicorum iudicantium vitam esse actionem facultatis vitalis a Corde assidue influentis per arterias in totum corpus. Cap. XVII
86
87 Perpenditur opinio Medicorum, et ostenditur facultates non transmitti ab una parte principe in alias; Et vitam non esse opus, aut actionem facultatis vitalis. Cap. XVIII
88
89
90
91
92
93 Diluuntur Medicorum rationes, monstrando quem usum vere habeant facultas vitalis, calor, et spiritus a corde influentes; et cur vitales appelentur sigillatim tres istae res. Cap. XIX
94
95
96
97
98
99
100 Septima opinio Alexandri, et ex doctissimorum vitorum sententia, quod vita sit opus animae, sine animae praesentia. Cap. XX
101
102 Expenditur opinio Alexandri, ostendendo vitam non esse praesentiam animae, nec illius operationem, nec aliquid momentaneum, sed metiri tempore. Cap. XXI
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112 Satisfit argumentis allatis in confirmationem sententiae Alexandri, ostendendo qua ratione Aristoteles animam definiuerit; et quomodo actiones ab anima pendeant; Cap. XXII
113
114
115
116
117
118
119
120 Octaua Opinio Turisani, qui censuit vitam esse nutritionem. Cap. XXIII
121
122
123 Destruitur opinio Turisani, demonstrando vitam non esse Nutritionem. Cap. XXIV
124
125 Tolluntur Turisani rationes, monstrando vitam non esse actum secundum, nutricationem non esse actionem omnino non interceptam; cui mors opponatur; et quomodo viuere viuentibus omnibus insit ab anima vegetali. Cap. XXV
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142 Nona Opinio Pernumiae iudicantis vitam esse supremam totius animae operationem quasi cumulum omnium actionum animae. Cap. XXVI
143
144 Examinatur allata opinio, monstrando vitam non esse communitatem, sine cumulum omnium actionum animae. Cap. XXVII
145
146
147 Soluuntur allatae rationes à Pernumia, ostendendo analogi esse unam naturam communè aliquo modo distinctam ab analogatis, et vitam non esse analogum commune ad omnes operationes animae. Cap. XXVIII
148
149
150
151
152 Decima opinio Buccaferrei existimantis vitam esse commune quid analogum ad animae essentiam, operationes, et permanentiam sine participationem. Cap. XXIX
153 Reprobatur proposita Buccaferrei, ac D. Thomae sententia, ostendendo quomodo vita sit analogum quiddam ex Aristotele. Cap. XXX
154
155 Soluuntur argumenta à Buccaferreo proposita Cap. XXXI
156
157 Undecima opinio Achillini putantis vitam esse commune analogum ad animae essentiam, ad operationes ipsius, et ad eam operantem. Cap. XXXII
158
159
160
161 Expenditur opinio Achillini, probando vitam non esse analogum commune ad animam tum in actu primo, tum operantem, et ad operationes ab anima prodeuntes. Cap. XXXIII
162
163 Tolluntur Achillini rationes, declarando unde sumantur differentiae rerum, et quomodo se respiciant, anima, vita, et viuere. Cap. XXXIV
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181 Duodecima opinio Avicennae iudicantis vitam esse aptitudinem corporis perfectam ad operandum, unde prodeunt actiones animatorum; sine potentiam proximam viuentis ad operandum. Cap. XXXV
182
183
184
185
186 Improbatur opinio Avicennae, ostendendo vitam non esse potentiam proximam, sine dispositionem corporis perfectam ad operandum, longe aliter ac fiat à Turisano. Cap. XXXVI
187
188
189
190 Enodantur Avicennae rationes, monstrando cuius rei mors sit privatio, et quid mediet inter animam, et operationes ab ea prodeuntes. Cap. XXXVII
191
192
193
194
195 Decimatertia Opinio Fernelij arbitrantis vitam esse conservationem omnium facultatum, et operationum animae, quasi summam totius animae facultatem. Cap. XXXVIII
196 Reprobatur opinio Fernelij, notando eius inconstantiam, et monstrando vitam non esse conservationem facultatum, et operationum; non prodire a Corde, subsistere posse solitariam, ac sine operatione non perficere, nec tueri partes animae. Cap. XXXIX
197
198
199
200
201 Soluitur Fernelij ratio, unde patet mortem non definiri extinctionem omnium facultatum, et operationum animati. Cap. XL
202
203 Decimaquarta opinio Ludovici Viues, qui censuit vitam esse Conservationem instrumentorum animae. Cap. XLI
204
205 Confutatur opinio Viues, demonstrando vitam non esse reuera Conservationem instrumentorum animae. Cap. XLII
206
207
208 Tolluntur argumenta Viues, ostendendo primum opus animae non esse conservationem instrumentorum; quomodo per mortem pereant, sine desinant esse instrumenta. Cap. XLIII
209
210
211
212 Decimaquinta opinio Iulij Caesaris Scaligeri cum Prisciano Lydo statuentis vitam esse unionem animae cum corpore. Cap. XLIV
213 Expenditur opinio Scaligeri, ac Lydi, ostendendo vitam non esse unionem animae, et corporis; neque actum, seu entelechiam animae; neque vitae operationes esse quatuor solum Aristoteli. Cap. XLV
214
215
216
217
218
219 Diluuntur Scaligeri rationes, et insuper estenditur quomodo mors sit separatio, sine disiunctio animae à corpore. Cap; XLVI
220
221
222
223
224 Decimasexta opinio Christophori Marcelli existimantis vitam esse quid commune Mundo Intelligibili, Caelesti, atque Terreno. Cap. XLVII
225
226
227
228 Examinatur opinio Marcelli, et ostenditur Mentibus separatis non conuenire vitam nisi eminentiori significatione sumpto vitae vocabulo, Caelum non viuere per animam ratiocinantem; et elementa non habere vitam. Cap. XLVIII
229
230
231
232
233
234
Nombre de réponses : 876 1-250 page précédente