Résultats de recherche — Medica — BIU Santé, Paris

Accueil
Medica
Bibliothèque numérique
Résultats de recherche

Medica — Bibliothèque numérique

Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des pages

Alexandre d'Aphrodise.

Quaestiones Alexandri aphrodisei naturales, de anima, morales : sive Difficilium dubitationum et solutionum Libri IIII. nunc primum in lucem editi. Gentiano Herveto Aureliano interprete...

Basileae, per Joannem Oporium, 1548.

Cote : 42281x01.

Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)

Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?42281x01

Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)

Sur Internet Archive

Nombre de réponses : 323 1-250

[sans numérotation] [Plat]

[sans numérotation] [Contreplat] [Note manuscrite]

[sans numérotation] [Page de titre]

[sans numérotation] Marcello Cervino, tituli sanctae Crucis Cardinali amplissimo, Tridentini Concilij Legato, Gentianus Heruetus S. D.

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation] Index Capitum

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

[sans numérotation]

1 Alexandri Aphrodisei Naturalium difficilium dubitationum, & solutionum Liber I. Per quaenam probaverit quispiam primam causam, ex sententia Aristotelis. I

5 II. De colore nonnulla

10 III. Quorum nam sint definitiones

12 IIII. Commentatiuncula in Dialogo disserens de eo quòd si omnia fato fiant, tollatur & quod fieri potest, & quod contingit

19 V. Cur auctio in forma tantum, & non in materia ?

20 VI. Quomodo, si aqua per frigiditatem, magis est aqua quàm per humiditatem, eius quidem in calidum ex frigido mutatio ipsam non corrumpit, ex humido autem in solidum corrumpit

24 VII. Quomodo non contraria magnum & paruum, si in contraria quidem fit mutatio: quod autem augetur & minuitur, in ea mutatur

27 VIII. Ad hoc quod non sit forma in materia, ut in subiecto

31 IX. Quomodo non bonae habitudini morbus magis opponitur, quam mala habitudo

33 X. Quomodo, si quatuor sunt causae, non erit in diuinis etiam corporibus subiectum, materia

35 XI. Quomodo dictum in libro primo De Anima, Animal enim quod est uniuersale, uel nihil est, uel est posterius

41 XII. Quomodo fieri potest, ut idem simul & uoluptate & molestia afficiatur, si haec sunt contraria

43 XIII. Quòd non similiter ab alijs sectis, & ab Epicureis interoducuntur colores, ut dicebat Censorinus Academicus

44 XIIII. Quòd ex sententia eorum qui id solum quod honestum est, bonum dicunt, Dij nullum hominibus bonum praebent

45 XV. Quòd si eadem est materia in diuinis, erunt & ipsa corruptilis

47 XVI. Expositio eius, quod in primo De naturali auscultatione Aristotelis dictum est, quod contraria quodammodo principia faciunt omnes

50 XVII. Quod non forma in materia, ut in subiecto

52 XVIII. Quòd fieri non potest, ut mundus sit per Dei uoluntatem incorruptilis, si sua sit natura corruptilis

55 XIX. Quomodo contrariorum facultas eadem simul esse dicitur

57 XX. Cur aestate sumus somnolentiores, si somnus fit propter congeniti nobis calidi ad internas partes obsistentiam

59 XXI. In quo praedicamento est motus

60 XXII. An quod in aliquo mouetur, per priorem ipsius partem primum mouetur

62 XXIII. Quod sit terra sit corruptibilis, non contingit ipsam etiam simul aliquando corrumpi

63 XXIIII. Expositio eius, quod in primo Naturalis auscultationes in fine ab Aristotele dictum est, quòd inuenta materia etiam antiquorum dubitationes soluerit

67 XXV. Quaedam, quae ad ea quae de prouidentia dicuntur, conferunt

71 XXVI. Quomodo forma in materia, utrum per se, an per accidens

75 Alexandri Aphrodisei Naturalium difficilium dubitationum, & solutionum Liber II. Quod ijs qui magnitudinem & tempus ex indiuisibilibus componunt, sequitur, ut quaecumque mouentur, in indiuisibili aequaliter moueantur. I

76 II. Expositio eius quod in primo De anima, ab Aristotele dictum est, ad refellendum, animam non esse per se mobilem. Hic autem est eius quod dicit contextus

78 III. Quae nam ex diuini corporis motu facultas immittitur ei quod illi propinquum est, mortali, & in generatione, corpori

84 IIII. Quod si id quod est in nobis, cuius oppositum est. Non in nobis, nec ipsum in nobis est: nec, quod est quidem in nobis, in nobis erit

85 V. De eo, quod id etiam, quod est in nostra potestate, fato est

86 VI. Quomodo immobile fuerit, ex sententia Aristotelis, quod primum mouet: siquidem, ut ipse dicit, quatenus unumquodque est eorum, quorum est opus, propter opus Dei autem operatio, est immortalitas. Hoc autem est uita aeterna. Quare necesse est, Deo motum esse aeternum

87 VII. Quae est materia, quae à priuatuione quidem habet, ut sit qualitatis & figurae expers: à forma autem, ut qualitate & figura praedita sit

89 VIII. Quomodo non idem per idem definijt, qui animam esse definijt actum perficientem instrumentarij corporis potentia uitam habentis

90 IX. Quomodo non est anima ad aliquid, si est perficiens actus talis corporis

91 X. Quod non per se mobilis est anima

92 XI. Cur id quod fit, ex priuatione mutatum, simul ex ipso contrario mutatur: siquidem non idem est priuatio & contrarium

95 XII. Quòd ex eo quòd corpora in seipsa contrahantur, non ostenditur corpus per corpus procedere

96 XIII. Aduersus Platonicos, qui ex triangulis figuras & formas corporum componi dicunt, non corpora

98 XIIII. Si communia sunt ea quae sunt intelligentiae seu mentis conceptus: intelligentiae autem non corpora: nec commune corpus fuerit, quod est communis corporis intelligentia, nec definitio est corporis definitio

100 XV. Quomodo dicimus eandem simul esse contrariorum facultatem

102 XVI. Quomodo non aequè ac coniecturales artes, aliae quoque artes finem habent, ut scilicet omnia ab illis fiant, quo id quod est propositum, assequantur

104 XVII. Quòd non, si eo qui est ut ignis fomes, qui etiam elementum dicitur, est calidior aliquis ignis, propter eam causam contrarij mixtione talis est

105 XVIII. De eo quòd natura est principium motus

107 XIX. Quòd si mundus est aeternus, ipsi auntem mundo suum esse ordo est: in propria quoque eius substantia hoc fuerit

108 XX. Quomodo id quod mutatur in aliquid, per eam quam habet facultatem, seruat facultatem, etiam postquam mutatum fuerit in id, in quod mutatum est

112 XXI. Quòd non est per accidens prouidentia, ex sententia Aristotelis

122 XXII. Expositio contextus dictionis, ex secundo De generatione & corruptione Aristotelis, quae aliter habet, quàm in eius in ipsum commentario. Hic est autem contextus

124 XXIII. De magnete lapide, cur trahit ferrum

129 XXIIII. Expositio eius quod in secundo Aristotelis De anima, statim post principium dicitur

132 XXV. Alius loci ex secundo Aristotelis De anima, expositio / XXVI. Alius ex eodem locus

133 XXVII. Alius ex eodem locus

135 XXVIII. Quod materia non est genus

139 Alexandri Aphrodisei Naturalium difficilium quaestionum, & earundem solutionum, Liber tertius. Quid est reminiscentia. I / II. Expositio eius, quod dicit Aristoteles in secundo De anima, contemplans enim fit id quod habet scientiam, quod non est alterari. In ipsum enim est incrementum, & in actum perficientem

142 III. Expositio eius loci, in secundo De anima, in quo de sensu loquitur, est autem hic: His autem definitis, dicamus communiter de omni sensu

151 IIII. Quomodo non accessus solis & recessus generationis & corruptionis similiter causa est. Alius enim rei generatio, est alius corruptio

152 V. Quòd simpliciter ex necessitate fieri, & non expositione, est in ijs quae circulo semper fiunt

156 VI. Expositio loci ex 3. Aristotelis De anima, per quem ostendit, non esse plures quàm quinque sensus

160 VII. Alius loci ex tertio De anima expositio, per quem quaerit, quomodo fit nobis sentientibus, consensus

163 VIII. An est sensile, quod est omnibus sensibus per accidens sensile

164 IX. Expositio loci ex tertio De anima, per quem ostendit Aristoteles, esse aliquid, quo omnia simul sentimus

172 X. De mari, ex Meteoris

177 XI. Argumentatio, quòd nomina sunt ex impositione

178 XII. Quòd ens, seu id quod est, non est infinitum

190 XIII. Nonnulla de eo, quod est in nostra potestate

193 XIIII. Eorum quae in quarto Meteororum tractantur, imperfecta pertractatio

208 XV. De eo quod est tanquam indiuisibile

210 Alexandri Aphrodisei Naturalium difficilium dubitationum & earundem solutionum, Liber quartus. Dubitationes aduersus eos qui uiuere non bonum esse dicunt. I

213 II. Quòd non sunt unius & eiusdem speciei, uoluptates

215 III. Quòd iustitiae & iniustitiae, & uirtutis, ut semel dicam, & uitij est habitus quidam intermedius

218 IIII. Solutio dubitationis, quae dicit, instrumento nihil esse contrarium: esse autem diuitijs contrariam paupertatem: & ideò non esse diuitias instrumentum

221 V. Dubitatio, quòd communis uoluptas, quae ut genus sumitur, nec bonum, nec malum est, nec indifferens

225 VI. Quòd uoluptati dolor est contrarium, non labor

227 VII. Cur si dolor omnis sua natura malum est, non omnis etiam uoluptas sua natura bonum est

230 VIII. Quòd uirtus nec genus, nec totum

Nombre de réponses : 323 1-250