Présentation • Mode d’emploi • Services associés • Réutilisations

Liste des chapitres

 
Guybert, Philbert .
Medici officiosi Opera, viro nobili Philib. Guiberto, doct. med. Paris. Authore ; centies antehac gallice edita, nunc primum latinè reddita.
Parisiis, typis viduæ Theod. Pepingué, & Steph. Maucroy, viâ Citharæâ, è regione viæ Mathurinorum/ M. DC. XLIX. Cum privilegio regis., 1649.
Cote : BIU Santé Pharmacie RES 11629.
Ex Dono Magistri Gillet 1765. Erreurs de pagination : pp. 369-370 ; 724-743.
Exemplaire numérisé : BIU Santé (Paris)
Adresse permanente : https://www.biusante.parisdescartes.fr/histmed/medica/cote?pharma_res011629
Page à Page
Par chapitres
PDF Cliquez ici pour telecharger tout ou partie de ce document au format Adobe PDF (Acrobat)
Sur Internet Archive
Nombre de réponses : 406 page précédente 251-406
288 Facultates & auxilia senae, ex Arabibus medicis. Caput VIII
289 Quibus succurrat morbis sena, & quae praestet auxilia hominibus, ex Latinis medicis. Caput IX
292 Compositio praestantissimi diluti è sena, eodem Andrea Matthiolo praescribente. Caput X / Vinum è sena medicatum, ex Ioanne Mesue. Caput XI
293 Modus privatim facili negotio, modico sumptu, parandi gelatinas tum carnium, tum piscium, cordialesque vocatas, in divitum pauperumque gratiam. Gelatina pro opulentis. Caput I
296 Gelatina pro tenuioris sortis hominibus. Caput II
297 Albus, ut vocant, cibus pro ditioribus. Caput III
299 Gelatina ex piscibus in gratiam opulentiorum. Caput IV
301 Gelatina pro pauperibus. Caput V
302 Gelatina cardiaca ex cornu cervi rasura. Caput VI
303 Alia gelatina ex cornu cervi cardiaca, dysenteriis alvique fluxibus accommodatissima. Caput VIII
305 De conditis. Praefatio / De conditis salsis, primumque de olivis. Caput I
307 Alius modus / De capparibus. Caput II
308 De conditis cum aceto. De capparibus. Caput III
309 Portulaca condita. Caput IV
310 De conditis cum sapa sine musto. Caput V
311 Conditum cydoniorum cum musto. Caput VI
312 Condita pyrorum, persicorum, duracinorum, prunorum, ex musto. Caput VII
313 De conditis in sapa. Modus sapam parandi. Caput VIII
315 Modus defrutum parandi. Caput IX
316 De conditis liquidis cum saccharo. Observanda in liquidis conditis cum saccharo. Caput X
318 Cerasa condiendi modus. Caput XI / Modus condiendi cerasa frambesiata. Caput XII
319 Syrupus cerasorum absque saccharo. Caput XIII / Frambesia condita. Caput XIV
320 Cerasa acidiuscula seu agriota condiendi modus. Caput XV / Modus alius. Caput XVI
321 Modus condiendi agrestam. Caput XVII / Modus alius. Caput XVIII / Modus item alius. Caput XIX
322 Modus condiendi grossula rubra, officinis ribes. Caput XX
323 Modus condiendi mora. Caput XXII / Modus condiendi mala armeniaca. Caput XXIII
324 Persica condiendi modus. Caput XXIV
325 Persica, pavia Lutetiae vocata, condiendi modus. Caput XXV / Pruna condiendi modus. Caput XXVI
326 Pyra condiendi modus. Caput XXVII / Pyra autumnalia hybernaque condiendi modus. Caput XXVIII
327 Inglandes virides condiendi modus. Caput XXIX
328 Alius modus inglandes virides intra biduum condiendi. Caput XXX
329 Modus condiendi iuglandes virides, ita ut albae continuò perstent, idque intra unum diem. Caput XXXI / Modus condiendi cydonia per quadras. Caput XXXII
330 Modus parandi cydoniatum. Caput XXXIII
331 Modus alius parandi cydoniatum. Caput XXXIV
332 Modus item alius. Caput XXXV / Modus etiam alius. Caput XXXVI
333 Cydoniatum praestantissimum ad alvi fluorem. Caput XXXVII
334 Cydoniatum laxativum. Caput XXXVIII / Cydoniatum lugdunense. Caput XXXIX
335 De gelatina ex Cydoniis. Caput XL
336 Modus alius. Caput XLI
337 Gelatina ex cerasis acidiusculis, agriotis, grossulis rubeis & agresta. Caput XLII
338 De conservis. Et primum de conserva rosarum. Caput XLIII
339 Conserva rosarum pallidarum laxativa. Caput XLIV / Conservae violarum, buglossi, nenupharis. Caput XLV
341 Liber de valetudine tuenda, per rectam vivendi normam, usumque legitimum rerum ad bene salubriterque vivendum necessariarum. Index capitum huius libri
342 De tuenda valetudine. Ad lectorem
343 De Aëre. Caput I
349 De cibo. Caput II
400 De potu. Caput III
418 De somno & vigilia. Caput IV
421 De motu & exercitio. Caput V
422 De quiete. Caput VI
423 De excrementorum evacuatione. Caput VII
424 De actu venereo seu seminis evacuatione. Caput VIII
431 De mulierum menstrua purgatione. Caput IX
433 De alvi excrementorum, urinae & sudoris evacuatione. Caput X
438 De animi pathematis. Caput XI
444 Operis conclusio. Caput XII
445 Monitum interpretis ad lectorem
446 Quaestio medica, cardinalitiis disputationibus mane discutienda in scholis medicorum, die Iouis XIV. Martii, M. Guidone Patin... Esine longae ac iucundae vitae tuta certíque parens sobrietas ?
464 Est igitur longae ac iucundae vitae tuta certáque parens sobrietas
465 Tractatus de peste, eiusque praecavendae modo. Cui nonnullorum medicamentorum, ab empiricis agyrtisque circumforaneis inuectorum, censura adjuncta est
468 Annotatio I. De causis pestis
499 Annotatio II. De praesidiis cardiacis eorumque abusu
502 Annotatio III. De mithridatio illiusque compositione
506 Annotatio IV. De arsenico ex collo suspenso ad pestis prophylaxim
510 Annotatio V. De perlis, auro, cornu monocerotis, bezoardico lapide, mithridatio, theriaca, confectione Alkermes, de Hyacintho, &c.
511 De moscho
512 De ambra / De perlis
513 De auro in medicos usus non adhibendo
515 De monocerote
517 De bezoardico lapide
524 De theriaca & mithridatio
528 De mithridatio
529 De confectionibus Alkermes, & de Hyacintho
532 De aquis theriacalibus, imperialibus, marcipanibus, Manus-Christi-perlatis, pastis-regiis, &c.
538 Galeni de ratione curandi per sanguinis missionem liber. Ex Graeco in Latinum versus
539 Inclytis venerandisque Facultatis medicae Parisiensis doctoribus
547 Galeni, de ratione curandi per sanguinis missionem liber. Quae ad phlebotomiam rite administrandam attendenda. Caput I
549 Alios suorum operum locos indicat, ubi de sanguinis missione iam egerat. Sophistarum circa phlebotomiam cavillationes. Qui prae caeteris phlebotomiam insectati sunt. Discipulorum erasistrati subtilitas, qui sanguinis detractionem prohibere non valentes, suadere nitebantur suum praeceptorem eam in morbis omnibus probasse, in quibus diaetam praescribit. Eam opinionem in opere practico esse periculosam. Cur hunc librum conscripserit, cum de hoc argumento alias egerit. Caput II
551 Affectus vocabuli significatio explicatur, quove sensu in hac tractatione usurpatur. Primum affectus qui evacuationem in genere exigunt demonstraturum se, deinde eos qui speciatim phlebotomia indigent. Viae mediaque, quae omnes homines in ratiocinando observant. Secuturum se mathematicorum methodum, pluribus suppositis iam declaratis ad sequentem demonstrationem. Illud vero quod supponetur, maximè necessarium scitu est ad sequentem orationem capiendam. Caput III
554 Considerationem affectuum qui evacuatione indigent aggreditur. Quibus rationibus eorum omnium quibus evacuatio opus est, numerus invenitur. Munus medici quae praecedere debeant. In quo consistat sanitas. De duobus plenitudinis generibus, quae evacuationem postulant. De indiciis utramque demonstrantibus. In una corporis parte nonnunquam perinde contingere, atque in toto corpore. In utroque repletionis genere sanguinis missionem non esse absolute necessariam. Caput IV
558 Cui usui sit sanguis. Collatio sanguinis cum ligno, calorisque vitalis cum calore externo. Quomodo calor vel frigus praeter aturam in corpore generentur. Quas alterationes in eo inducant. Succi quomodo calidi vel frigidi evadant. Pravae concoctionis signa, & quae inde prodeant incommoda. Causae alimenti corruptelae in distributione sanguinem ubi putrefit calidiorem quam prius fieri. Quomodo febris ex huiusmodi putredine excitetur. Alii affectus ex sanguine profecti, quum, antequam putrescat, affatim in aliquam partem decumbit. Quicquid praemissum est, hypothesim esse ad deinceps dicenda. Quamprimum in utraque repletione, cuius meminit, sanguinem mittendum esse. Signa se non expositurum ad utramque illam repletionem dignoscendam, nec curandi modum. Hunc sermonem non nisi ab amicis inductum conscripsisse. Caput V
562 Qui sint quibus sanguis detrahendus. Quarum rerum ratio habenda ante phlebotomiam. Ratio quantitatem qualitatemue repletionis dignoscendi. Quibus indiciis trium facultatum robur elucescat. Signa primaria phlebotomiae necessitatem vel secus indicantia. In repletione quae est cum gravitate non semper esse sanguinem demendum. Incommoda ex perperam celebrata venae sectione in huiusmodi plenitudine. Quo pacto isthaec repletio curanda. Remedia calidiora esse formidanda, & cur. Caput VI
566 Quibusnam sanguis detrahendus : quive purgandi praecautionis ergò vere ineunte. Succorum coacervatorum qualitatem attendendam. Moderata post curationem diaeta utendum esse. Medicum non multum prodesse victu intemperato utentibus, eosque ideo non curandos. Caput VII
568 Sanguinem esse detrahendum, tamet si non adsit plenitudo. Quo pacto fluxiones affectusque rheumatici creentur. In quas potissimu partes fluxionaes decumbant. Quaena partes ut plurimum sint imbecilliores. Affectuum rheumaticorum curationem à sanguinis detractione auspicandam esse. In iis neutrius plenitudinis signa expectanda esse. Vulnerum & phlegmonarum curationi phlebotomiam vel purgationem esse praemittendam. Caput VIII
571 Quando incidenda vena. Plenitudinem phlebotomiae non esse primum scopum, sed morbi magnitudinem. Primarios scopos esse morbi magnitudinem & vires. Sanguinem etiam detrahendum ante morbi adventum. Que pacto intelligendum quod de aetate dictum est. Crudorum humorum copiam phlebotomiam non prohibere, nisi quatenus indicat virium debilitatem. Omnia alia signa, praeter tres scopos de quibus egit ; non alio spectare, quam ad indicandum quantum sanguinis sit demendum, non autem utrum detrabendus sit sanguis. Caput IX
575 Sanguinem praecautionis gratia mittendum esse, ut ipsemet gulenus praestitit, & in quibus. In victu temperantes, bene habitos, nec morbis qui sanguinis detractione opus habuerint laborantes, quavis alia evacuatione curari posse, modo eorum sanguis non sit crassior. Humores crudos in febre non esse vacuandos. Signa ad humorum cruditatem dignoscendam. Audacter iis sanguinem esse mittendum, quibus haemorrhoïdes suppressaesunt, tametsi magno aliquo morbo non teneantur, maxime si pravam pectoris conformationem sortiti sint. Phlebotomiam etiam vel scarificationem in mulieribus menstruorum suppressione laborantibus celebrandam esse. Vacuationem eo fine semper è cruribus esse peragendam. Scarificationem albidis & obesis, phlebotomiam vero nigricantibus & gracilibus magis esse consentaneam. Caput X
580 Annotatio in caput X
581 Sanguinis missionem auxilium etiam esse revulsorium. Quantum vacuandum quando revulsionis gratia phlebotomia usurpatur. Ex qua parte mittendus sanguis in narium haemorrhagia. Quodvis aliud revulsorium praesidium praesanguinis missione debilißimum esse. Plethoricam syndromen non semper esse phlebotomiae scopum, quandoquidem ad revulsionem sanguis detrahitur. Caput XI
583 Nihil medicinam adeo coniecturalem reddere, quam remedii incertam quantitatem. Medicamenti purgantis dosim postquam haustum est imminui non posse, verum sanguinis detractionem ad medici libitum cohiberi posse. Quando satius sit sanguinem per vices seu per epaphaeresim detrahere, & quae ratio ineunda cum humores sunt crudi. Quando confertim & semel mittendus sanguis, & quandiu fluere sinendus. Quo tempore instituenda haec sanguinis missio. Mittendum esse sanguinem usque ad animi deliquium. Hoc in casu pulsus imminutionem esse attendendam. Vacuationem semel & affatim factam maxima cum cautela celebrandam esse. Vacuationem iteratis vicibus revulsionis ergò usurpatam, esse valde commodam. Caput XII
587 Annotatio in caput XII
588 Quae in phlebotomia rite peragenda attendenda. Plus sanguinis demendum, quum plures scopi concurrunt ; minus vero, quum pauciores. Sanguinem etiam esse mittendum in humorum cruditate, si morbus sit magnus & vires validae. Vacuationem augendam vel minuendam pro temperamento & peculiari hominum constitutione. Cur pueris sanguis ante annum 14. non minuendus. Quando post hanc aetatem phlebotomia indigeant, & quo pacto celebranda. Pulsum signum esse non mendax ad virium dignotionem. Septuagenariis sanguinem detrahi posse, & quibus de causis. Non numerum annorum, sed totius corporis statum spectandum esse. In senibus rarius parciusque sanguinem auferendum esse quam invenibus. Caput XIII
590 Annotatio in caput XIII
591 Quid attendendum fluente sanguine. In magnis inflammationibus detrahendum esse sanguinem usque ad coloris mutationem. An semper eiusmodi signum expectandum. Illud autem considerandum, si vires sint validae, aërque temperatus. Iustam vacuationis copiam cognitu esse difficilem. Quibus minus sanguinis detrahendus. Vix ac ne vix quidem iustam vacuandi humoris copiam decerni posse. Semel unaque vice sanguinem usque ad 22. pelviculas detraxisse, citra ullam virium iacturam. Exilium venarum sectionem modicae esse utilitatis. Caput XIV
595 Non posse scripto mandare omnia quae de sanguinis missione medici dixerunt. Quae dicuntur in hoc capite experientia quotidiana confirmari, ut & in aliis opinionibus. Sanguinem mittendum esse è directo ad imitationem naturae. Caput XV
596 Venam è directo sectam lienis affectibus conferre. Hoc in casu per vices vacuationem esse moliendam. Pleuriticis atque ophthalmicis ex eiusdem lateris humeraria sanguinem auferendum. Sanguinis missionem per epaphaeresim seu per vices celebratam ea commodiorem esse quae universim instituitur. Quae venae in gibbero eligendae, maximè varietatis affectuum habita ratione. Sanguinem è directo vacuatum magno iuvamento esse. Caput XVI
599 Curatio insignis sectae venae beneficio in quodam, qui gravissimo periculosissimoque oculorum affectu laborabat. Scopi in hac historia occurrentes. Caput XVII
601 Quae corporis partes venarum inferiorum incisione subleventur. Quae venae secandae in renum affectu. Venas inferiores in uteri inflammatione esse aperiendas. Quae succedant incommoda ex incisione venarum brachii in uteri affectibus. Quae venae incidendae ad menstrua cienda, atque obiter quibus medicamentis provocentur. Ex tibia sectionem ischiadicis opitulari. Scarificationem in ischiade non usurpandam. Caput XVIII
604 Quae ratione sanguinis missio usurpanda phlegmones initio & in situ. Quae venae incidendae in antiquis faucium & oculorum inflammationibus, ut & in capitis gravitatibus & doloribus. Cucurbitulam cum vel sine scarificatione etiam capitis gravitatibus & doloribus auxiliari. Venam frontis apertam partis posterioris dolores lenire ; sive in principio, sive in statu morbi. Quandonam quasvis ad libitum venas incidere liberum. Quae venae in podagricis, epilepticis, vertiginosis, haemorrhoïde laborantibus, & mulieribus ad menses ciendos, incidendae. Quando fluxus muliebris sistendus. Quae ratione ineunte vere sanguis mittendus. Caput XIX
607 Numerum dierum in sanguinis detractione non esse considerandum. Quid medici hoc in negotio attendebant. Quovis tempore sanguinem mittendum, ubi adsunt indicationes. Quo pacto phlebotomiae occasio tempore elabitur. Caput XX
609 Quo tempore & quae horae mittendus sanguis. Et quae ratione sanguis per vices detraehendus. Caput XXI
610 Agit de arteriarum sectione. A veteribus arterias venarum nomine nuncupatas fuisse. Cur hic de sectione arteriarum meminit. Quae arteriae secandae pro morborum varietate. Cur medici arterias incidere reformidant. Caput XXII
612 Symptomata à Galeno ex arteriarum sectione observata. Cur medici ab arteriarum sectione abstinent. Nullum esse in exilibus arteriis periculum, ut nec in mediocribus. Sanguis ex arteria fluens quomodo sistendus. Quomodo Galenus in arteriis secandis audacior factus fuerit. Quibus de causis arterias inciderit. Caput XXIII
615 Artificiosa methodus comparandorum Hortensium fructuum, olerum, radicum, uvarum, vinorum, carnium & iusculorum, quae corpus clementer purgent, & variis morbis, absque noxa & nausea, blandè succurrant. Lectori candido & amico
620 Praefatio
623 De eligendis & apparandis medicis materiis instituto idoneis. Caput I
625 Quomodo selectarum arbuscularum fructus ita medicamentosi evadant, ut corpus clementer & absque molestia purgare possint. Caput II
628 Modi sex medicandorum arborum, ut fructus ferant, qui clementer purgent. Caput III
633 Modi alii admodum faciles, expediti, & probati. Caput IV
636 Arborum medicationes aliae, ad particulares effectus, pulchrae & animadversione dignae. Caput V
637 Fructibus arborum odores & sapores quosvis, necnon etiam colores, facilè comparari posse. Caput VI
639 Arbores duae summae & prodigiosae admirationis. Caput VII
641 De collectione, repositione, custodia & usu fructuum medicamento sorum : & aliis in hac arte observandis. Caput VIII
644 Quomodo non medicati fructus, tam aestivi, quam autumnales, decerpti & domi asservati medicamentosi evadant, ut corpus repurgare poßint. Caput IX
648 Quomodo lactuca, borrago, portulaca, & olera alia, ad haec cucumeres, cucurbitae, pepones, raphanus, cinara, fraga, grossulae, framboesiae, & similes fructus ac plantae deiectorias facultates induent, & sapores ac odores varios admittent. Caput X
651 Vites variis modis medicatas reddere, ut earum uvae & vina ex illis expressa, alvum clementer moveant, & corpus absque molestia purgent. Caput XI
654 Aliae vitium, uvarum & vinorum medicationes pulchrae & ingeniosae, ad somnum, contra venena, & alia. Caput XII
656 Quomodo carnes gallinarum, caponum, perdicum, columborum, phasianorum, pullorum, anserculorum, turturum, alaudarum, turdorum & similium alitum : ad haec hoedoru, agnorum, lepusculorum, cuniculorum, porcellorum, & similium quadrupedum medicamentosae fiant, ut corpus ab excrementis blande purgare queant. Caput XIII
660 Artificia elegantia & expedita componendorum vinorum, quae diversis morbis blandè ac iucundè succurrant : cum prisco ac recenti quorundam catalogo
662 Vinorum medicamentosorum artificiosae aliquot concinnationes, tam per vindemiam, quam alio quovis tempore aggrediendae. Caput I
665 Aliae eorundem vinorum artificiosae compositiones, magis tritae ac vulgares. Caput II
668 Quaedam observanda, cum in praecedentibus, tum sequentibus. Caput III
670 Vinorum medicatorum & medicantium particulares aliquot formulae, & praesidia, ex Graecis Florentini Georgicis. Vinum factitium ex rosis, anetho, & aniso
671 Vinum ex asaro, pulegio, & foeniculo / Vinum ex baccis lauri, petroselino, & conyza
672 Vinum ex ruta, foenograeco, hyssopo & apio / Vinum ex absinthio & thymo
673 Medicatorum & medicantium vinorum particulares aliquot formulae, & praesidia, ex dioscoride. Vinum rhodites, seu è rosis / Vinum absinthites
674 Vinum hyssopites / Vinum è betonica / Vinum thymites seu è thymo
675 Vinum salviatum & marrubiatum / Vinum ex apio, anetho, foeniculo & petroselino / Vinum granatorum
676 Vinum mirabile pro melancholicis
677 Vinum cardiacum seu cordiale
678 Vinum passulatum, vel uvarũ damascenarum
679 Vinum cydonites seu cotoneorum
681 Vinum obstructiones aperiens, & melancholiam emendans
682 Vinum euphragiatum aed oculos
683 Vinum enulatum / Vinum salviatum
684 Vinum hyssopites / Vinum foeniculatum
685 Vinum eryngiatum / Vinum anisatum
686 Vinum rhodites, seu è rosis
687 Vinum halicacabi seu alkekengi
688 Vinum caryophyllatum
689 Vinum gramineum / Vinum ebulatum, seu ex ebulo vel chamaeacte
690 Vinum guaiaci & eius legitima compositio ac vera exhibitio : cum exacta methodo curandae luis venereae, seu scabiei hispanicae, aut morbi neapolitani, ex Petro Andrea Matthiolo Senensi
694 Compositio praestantissimi vini & diluti è sena, secundum Ioan. Mesuem, & Andream Matthiolum
697 Observationes & annotationes quaedam in praecedentes vinorum medicatorum & medicantium compositiones
700 Corpora mortua condiendi modus. Ad lectorem
702 Corpora mortua condiendi modus
708 Modus condiendi cor
709 Descriptio aceti compositi ad tepidum partium fotum, ante unius ex balsamis applicationem
710 Balsamum septuplex ad inspergendum partes, in easque illud immergendum. Balsami primi descriptio
711 Descriptio secundi balsami / Descriptio tertii balsami
712 Descriptio quarti balsami
713 Descriptio quinti balsami / Descriptio sexti balsami, urgente necessitate conficiendi
714 Descriptio linimentorum ad corpus universum post condituram illinendum
716 Summa privilegii
717 Index rerum medici familiaris et domestici
760 Criticis minor ut suppetat carpendi seges, errata pracateris haec emendantor
[sans numérotation] [Plat inférieur]
Nombre de réponses : 406 page précédente 251-406